________________
तावय संमत्थसत्थं दळूणं गमणउच्छुगीभूयं । धणदेवो आपुच्छइ गमणत्थं सुप्पइटुं तं ॥ २१४ ॥ तुम्ह विओगो दूसहो एसो सत्थो समुच्छुगीभूओ । तं कुमारो ! अम्ह जायं एत्थ तडी एत्थ वग्घोत्ति ॥ २१५ ॥ एएणं चिय नेच्छंति साहवो सजणेहिं संसग्गिं । जम्हा विओगविहुरियहिययस्स न ओसहं अन्नं ॥ २१६ ॥ युग्मम् ॥ जहवि हु वहइ न जीहा एरिसवयणे समुल्लविजंते । तहवि हु भणामि मुंचसु गच्छामो संपयं अम्हे ॥ २१७ ॥ ता किंपि चिंतिऊणं खणंतरं दीहर च नीससिउं । वजरइ सुप्पइट्ठो सविसायं एरिसं वयणं ॥ २१८ ॥ अम्हारिसेहिं गिहमागयाण तुम्हारिसाणं सुयणाणं । को उवयारो कीरँउ एरिसठाणे वसंतेहिं ? ॥ २१९ ॥
तावत् समस्तसार्थं दृष्ट्वा गमनोत्सुकीभूतम् । धनदेव आपृच्छ्यगमनार्थं सुप्रतिष्ठं तम् ॥ २१४ ॥ तव वियोगो दुस्सह एष सार्थः समुत्सुकीभूतः ।। तत् कुमार ! अस्माकं जातमितस्तटी इतो व्याघ्र इति ॥ २१५ ॥ एतेन चैव नेच्छन्ति साधवः सज्जनःसङ्गतिम् । यस्माद् वियोगविधुरितहृदयस्य नौषधमन्यम् ॥ २१६ ॥ युग्मम् । यद्यपि खलु वहति न जिह्वा ईदशवचने समुल्लप्यमाने । तथापि खलु भणामि मुञ्च गच्छामः साम्प्रतं वयम् ॥ २१७ ॥ तदा किमपि चिन्तयित्वा क्षणान्तरं दीर्घ निश्वस्य । कथयति सुप्रतिष्ठः सविषादमीदृशं वचनम् ॥ २१८ ॥ अस्मादृशैर्गृहागतानां युष्मादृशानां सुजनानाम् । को उपचारो क्रियतां ईदशस्थाने वसद्भिः ॥ २१९ ॥
१. समस्तसार्थम् । २. उत्सुकीभूतम् उत्कण्ठितम् । ३. संसक्तिम् = सङ्गतिम् । ४. दीर्घम् । ५. सुजनानाम् । ६. उपचार:-समादरः । ७. क्रियताम् ।
८०
द्वितीयः परिच्छेदः
.
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
