SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 51
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ छट्ठो भवो ] जास्त जाणवत्तंमिरित्थं । सुवयणेण भणियं -अज्ज, देव्वस्स पडिकूलयाए विणट्टो खु अहह्यं । तहावि 'परिसयारो न मोत्तव्यो' त्ति उच्छाहमेत्तभंडमोल्लो सुवण्णसहस्समेत्तस्स घेत्तूण किंपि भंडं देवउ रं पट्टो म्हि | धरणेण भणियं-जइ एवं ता परिच्चय तं भंड, भरेहि मे संतियस्स सुवण्णस्स जाणवत्तं; कूलपत्तस्स य भवओ पर्याच्छस्सं सुवण्णलक्खं ति । सुवयणेण भणियं - किं सुवण्णलवखेण, तुमं चेव बहुओत । उज्झियं पुव्वभंडं । भरियं सुवण्णस्स । ठाविया संखा । उत्रारूढो धरणो । दिट्ठा य णेण लच्छी । परितुट्ठो स हियएणं दूमिया य एसा । 'जाया महं एस' त्ति साहियं सुवयणस्स धरणेणं । आदिओस । पट्ट जाणवत्तं । गयं पंचजोयण मेत्तं भूमिभागं । एत्यंतरंमि गयणयल वारिणी वेगागमणेणागंपयंती समुद्दं अयालविज्जू दिय असुहया लोयणाणं 'अरे रे दुसत्थवाहपुत्त, अकओवयारो अणणजाणियं मए कह इमं मईयं दविणजायं गेव्हिऊण गच्छसि' त्ति भणमाणी सुवण्णदीवसामिणी समागया सुवण्णनामा वाणमंतरी । धरियं जाणवत्तं, भणियं च जाए - भो भो निज्जामया, अदाऊण पुरिसबल न एत्थ अत्यो घेप्पइ; ता पुरिसबल वा ५०१ पात्रे रिक्थम् । सुवदनेन भणितम् - आर्य ! दैवस्य प्रतिकूलतया विनष्टः खल्वहम् । तथापि 'पुरुष - कारो न मोक्तव्यः' इति उत्साहमात्रभाण्डमूल्यः सुवर्णसहस्रमात्रस्य गृहीत्वा किमपि भाण्डं देवपुरं प्रवृत्तोऽस्मि । धरणेन भणितम् - यद्येवं ततः परित्यज भाण्डम्, विभृहि मे सत्कस्य सुवर्णस्य यानपात्रम्, कूलप्राप्तस्य च भवतो प्रदास्ये सुवर्णलक्षमिति । सुवदनेन भणितम् - किं सुवर्णलक्षेण, त्वमेव बहुक इति । उज्झितं पूर्वभाण्डम् । भृतं सुवर्णेन । स्थापिता संख्या । उपारूढो धरणः । दृष्टा च तेन लक्ष्मीः । परितुष्ट एष हृदयेन । दूना चैषा । 'जाया मम एषा' इति कथितं सुवदनस्य धरणेन । आनन्दित एषः । प्रवृत्तं यानपातम् । गतं पञ्चयोजनमात्रं भूमिभागम् । 1 अत्रान्तरे गगनतलचारिणी वेगागमनेनाकम्पयन्ती समुद्रम्, अकालविद्युदिव असुखदा लोचनयोः' अरे रे दुष्टसार्थवाहपुत्र ! अकृतोपचारोऽननुज्ञातं मया कुवेदं मदीयं द्रविणजातं गृहीत्वा गच्छसि' इति भणन्ती सुवर्णद्वीपस्वामिनी समागता सुवर्णानाम्नी वानव्यन्तरी । धृतं यानपात्रम्, भणितं चानया - भो भो निर्यामका ! अदत्त्वा पुरुषबलिं नाव अर्थो गृह्यते, ततः पुरुषबलिं वा दत्त अर्थं वा प्रतिकूलता के कारण मैं नष्ट हो गया, तथापि पुरुषार्थ नहीं छोड़ना चाहिए अतः उत्साहमात्र का माल, जिसका मूल्य एक हजार दीनार है, लेकर देवपुर की ओर प्रवृत्त हुआ हूँ । धरण ने कहा- यदि ऐसा है तो माल का परित्याग कर दो। मेरे पास जो स्वर्ण है, उससे जहाज को भरिए । किनारा आने पर, आपको एक लाख स्वर्ण दे दूंगा । सुवदन ने कहा – एक लाख सोने से क्या ? आप ही बहुत हैं । पहले के माल को छोड़ दिया । सोने को भरा । संख्या गिनी । धरण सवार हुआ । उसने लक्ष्मी को देखा । वह हृदय से सन्तुष्ट हुआ । वह दु:खी हुई । धरण ने सुवदन से कहा - यह मेरी स्त्री है । वह आनन्दित हुआ । जहाज चल पड़ा । पाँच योजन आगे चला । इसी बीच आकाशगामिनी, वेगपूर्वक आने से समुद्र को कँपाती हुई, असमय में उत्पन्न हुई बिजली के समान दोनों नेत्रों को दुःख प्रदान करनेवाली 'अरे रे दुष्ट सार्थवाहपुत्र ! तू बिना मेरी आज्ञा और सेवा के मेरा धन लेकर कहाँ जाता है ?' ऐसा कहती हुई स्वर्णद्वीप की स्वामिनी 'सुवर्णा' नामक वानव्यन्तरी आयी । जहाज रोका गया । इसने कहा- रे रे नाविको ! पुरुष की बलि दिये बिना यहाँ का धन ग्रहण नहीं किया जाता है, Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org
SR No.001882
Book TitleSamraicch Kaha Part 2
Original Sutra AuthorHaribhadrasuri
AuthorRameshchandra Jain
PublisherBharatiya Gyanpith
Publication Year1996
Total Pages450
LanguagePrakrit, Sanskrit, Hindi
ClassificationBook_Devnagari, Story, & literature
File Size11 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy