________________
अपभ्रंशे अजन्तपुंलिङ्गाः। जसि । कइ । कई । जसि हो इति केचित् । कइहो । कईहो । संबुद्धौ दे कइ । दे कई । 'होजसामन्त्रणे' । दे कइहो । दे कईहो । अमि 'सुससोः' इति लुक् । कइ । कई । शस्यम्वत् ॥ 'टो णानुस्खारौ' इत्यधिकृत्य
एं चेदुतः॥३।४ । १२ ॥ __ इकारादुकाराच्च परस्य टावचनस्य एं इति च भवति । चकाराण्णा. नुखारौ च भवतः । कइएं । कईएं । कइण । कईण । कइओ । कईओ । भिसि 'हिं भिस्सुपोः' इति हिं । कइहिं । कई हिं ॥ ङसौ
हि हे ङिङस्योः ॥३।४।१३ ॥
'इदुतः' इत्यनुवर्तते । इदुतः परयोः ङिङसि इत्येतयोः यथाक्रम हि हे इति भवतः । कइहे । कईहे ॥ भ्यसि
हुँ भ्यसः ॥ ३।४ । १४ ॥
इदुतः परस्य भ्यसो हुँमिति भवति । कइहुँ । केईहुं ॥ आमि 'हुंभ्यसः' इत्यतः 'हुँ' इत्यनुवर्तमाने
आमो हं च ॥३।४। १५॥ इदुतः परस्यामो हं भवति । चकाराद्धं च । कइहं । कईहं । कइहुं । कईहुँ । 'ङमो लुक्' । कइ । डौ 'हि हे ङिङस्योः ' इति हिः। कइहि । कईहि । ङौ हुमिति केचित् । कइहुं । कईहुँ । सर्वत्र 'दिहौ सुपि' इति दीर्घः 'तद्वयत्ययश्च' इति प्राकृतरूपता च । एवमग्निरीतिप्रभृतयः । उकारान्तानामप्ययमेव प्रकारः । कारु । कारुहो। कारूहो । इत्यादि कल्प्यम् ॥ ऋकारान्तानां पितृशब्दप्रभृतीनां विशेषः । पितृ सु इति स्थिते
प्रायोपभ्रंशेचोच ॥३।३।१॥ अपभ्रंशे चः स्थाने अन्योच् प्रायो भवति । प्रायो ग्रहणाद्यस्यापभ्रंशे १ शस्यमिवत् T. २ इकारान्तादुकारान्ताच्च T. ३ स्यात् T. ४ T. drops इति. ५ T. has here डसि 'डमो लुक्' इति षष्ठ्या लुक् । कइ । उसो हमिति केचित्। कइहं। कईई। ६ इत्यनुवर्तमाने 1'. ७ गिरि for रीति T. ८ अजन्यः T.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
