________________
२६०
षड्भाषाचन्द्रिकायां सर्वादयः प्राकृतवत् । पूर्वस्य पुरवः । पुरवो । पुरवे । इत्यादि । इतः परमजन्तेषु लिङ्गत्रयेपि प्राकृतवच्छौरसेनीवच्च ॥ हलन्तेषु
राज्ञो ज्ञो वा चि ॥३।२। ४५ ॥
संस्कृते राजनशब्दस्य यत्र यत्र ज्ञकारस्तस्य तस्य ज्ञकारस्य पैशाच्या चिञ् इत्यादेशो वा स्यात् । राचित्रो लपितं । रोज्ञो लपितम् । रौचित्रो वचनं इत्यादि । 'ज्ञः' इति किम् । राजा ।।
टा नेन तदिदमोः॥३।२। ५३ । पैशाच्यां तदिदमोः स्थाने टावचनेन सह नेन इति भवति । नेन । तेन अनेन वा ॥
नाये स्त्रियाम् ॥३।२। ५४॥
तदिदमोः स्थाने टावचनेन सह पैशाच्या स्त्रीलिङ्गे नाये इति स्यात् । नाये । तया अनया वा । शेषं प्राकृतवच्छौरसेनीवच्च ॥ अव्ययेषु टाप्रत्यये विशेषः।
क्त्वा तूनं ॥३।२।६०॥ पैशाच्यां क्त्वाप्रत्ययस्तूनमिति रूपमापद्यते । रंतून । गंतुन । हसितून । इत्यादि ॥
ष्ट्वा नत्थूनौ ।।३।२।६१॥
पैशाच्यां कृते षत्वे ष्ट्वा इति सिद्धस्य क्त्वाप्रत्ययस्य स्थाने इन त्थून इत्यादेशौ भवतः । कट्टन । कत्थून । कृष्ट्वा । तढून । तत्थून । दृष्ट्वा । इत्यादि । अन्यत् सर्व प्राकृतवच्छौरसेनीवञ्च ॥
इति सुबन्तविभागः ।
__ अथ तिङन्तविशेषाः। हो इति स्थिते 'शौरसेनीवत्' इत्यतिदेशात् 'भुवो भः' इति हख भः । भो इति स्थिते इजेचोर्विधाने
१ इत्यादेशः स्याद्वा My., P. २ T. adds राचिई धनं । राज्ञो धनम्. ३ T. drops राचिनो वचनं. ४ P. and My. drop पैशाच्यां. ५ रूपं प्राप्नोति My., P. ६ कृष्ट्वा दृष्ट्वा इत्यादि सिद्धस्य P., My.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
