________________
१९४
षड्भाषाचन्द्रिकायां भवन्ति । गअम्हि । गतोस्मि । गअम्हो । गंअम्ह । गताः स्मः । मुकारस्याग्रहणादप्रयोग एव तस्येत्यवसीयते । पक्षे । तिडात्थि' इति अस्थिः सामान्यप्राप्तः । अस्थि ॥ सिना ल्सि ॥२।४।९॥
'अस्तेः' इत्यनुवर्तते । अस्तेर्धातोः सिना मध्यमपुरुषैकवचनादेशेन सह सि इत्यादेशो लिद् भवति । लित्वान्नित्यम् । णिहरो जं सि । निष्ठुरो यदसि ॥ तिङात्थि ॥२।४।१०॥
अस्तेस्तिका सह अस्थि इत्यादेशो भवति । अत्थि सो। अस्ति स इत्यर्थः । अस्थि ते । सन्ति त इत्यर्थः । मध्यमे । अस्थि तुमं । असि त्वमित्यर्थः । अत्थि तुम्हे । स्थ यूयमित्यर्थः । उत्तमे । अस्थि हैं । अस्म्यहम् । अस्थि अम्हे । स्मो वयमित्यर्थः ॥ लुङ्लङ्लिट्सु 'भूतार्थस्य सिहिअहि' इत्यतः 'भूतार्थस्य' इत्यधिकृत्य
अहेस्यासी तेनास्तेः ॥२।४ । २४ ॥ __ अस्तेर्धातो तार्थप्रत्ययेन सह अहेसि आसि इत्यादेशौ भवतः । अहेसि । आसि । आसीत् । आसन् । आसीः । आस्त । आसम् । आस । इत्यर्थः । लुलिटोः । अस्तेादेशे । अभूत् । बभूव । इत्यादि संचारणीयम् । इदं त्वादेशद्वयं सर्ववचनेषु पुरुषत्रये च साधारणम् । तेन भूतलकारमाने अस्तेरिदमेव रूपद्वयम् । लोटि सिद्धावस्थापेक्षया अस्तु इत्यत्र 'स्तः' इति स्तस्य थत्वे । अत्थु । संतु । इति च दृश्यते । लिङि । स्यादित्यत्र 'स्याद्भव्य-'इति सूत्रेण यात् प्रागित्वम् । यलोपः। अन्त्यहलो लोपश्च । सिअ । अन्येषु लकारेषु अनुक्तमन्यन्यायेन ‘अस्तेर्भूः' इति भूधातोरेव प्रयोगः ॥ शीङ् खप्ने ।
योरेङ्॥२।४।६५ ॥
१ गअह्मा M., T. २ ज My. ३ तुझो M. ४ अह्मो M. ५ स्तः T.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
