________________
तिङन्तप्रक्रिया |
१८९
'वा लड्लोट्-' इत्येतो 'वा' इति च । जर्ज इत्येतयोः परयोरत एत्वं वा स्यात् । हवेज्जा । हवेज्ज । 'अतः' इत्येव । हुज्जा । खतो - नजन्तत्वात् ' मध्ये चाजन्तात्' इत्ययं विधिर्न भवति । 'वा लड्लोट्-' इत्येत्वं वा । हवे | हवइ । हवन्ति हवन्ते । हवइरे । एवमेदन्तेपि । मध्यमे । हवसि । 'अत एवैच्से' इति से । हवसे । हवेसि । हवेज्जा | हवेज्ज | हवज्जा । हवज्ज | हवइत्था | वह | हवेइत्था | हवेह | हवजा । हवज्ज | हवेज्जा । हवेज्ज । उत्तमे 'तुम' इत्यात्वम् । हवामि । हवमि । मावित्वमिति केचित् । हविमि | हवेमि । जर्जारौ च । 'मोममुष्विच' इति आदितौ वा । 'लड्लोट् – ' इत्येत्वं च । हवमो | हवामो । हविमो | हवेमो । हवमु | हवामु । हविमु । हवेमु । हवम | हवाम । हविम । हवेम । हवेज्जा | हवेज्ज । एवमन्येषां हलन्तानां लटि रूपं नेयम् ॥ ' हुहुवहवा भुवेस्तु' इत्यतः 'भुवे ः ' इत्यधिकृत्य
पृथकस्पष्टे णिव्वडः ॥ ३ । १ । २ ॥
पृथग्भूते स्पष्टे च कर्तरि भुवेः णिव्वड इत्यादेशो भवति । णिव्वडइ । णिव्वडए । पृथग्भवति । स्पष्टो भवति वेत्यर्थः ॥
प्रभो हुप्पः ॥ ३ । १ । ३ ॥
'भुवे:' इत्यनुवर्तते । 'तु' इति च । प्रभुकर्तृकस्य भुवे: हुप्प इत्यादेशो वा भवेति । हुप्पइ | हुप्पए । प्रभवतीत्यर्थः । पक्षे पहवइ । बहुलाधिकारादन्यदपि । परिभवति संभवति उद्भवतीत्यर्थेपि । परिभवइ । संभवइ । उब्भवइ ॥ लुङ्लङ्लट्सु
भूतार्थस्य सहिअहि ।। २ । ४ । २२ ॥ भूतार्थे विहितो यो लुङादिप्रत्ययः तस्य लुङो प्रत्येकं सि हिअ हि इति त्रय आदेशा भवन्ति । इति विधानात् खरान्तादेवायं विधिः । होसि । होहिअ । होहि ।
लङो लिटश्च स्थाने उत्तरत्र 'हल ईअ'
१ इति च M. २ स्यात् M., ३ आदेशाः स्युः T. ४ स्वरान्तादेशोयं विधि: T.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
