________________
कुमारपालप्रतिबोधे
[प्रथमः ण्हविऊण भुंजाविऊण य सगोरवं परिणाविओ निय-कन्नं मूलदेवो उवज्झाएण। सत्त-दिण-मज्झे तुमं राया होहिसि त्ति सिहो तस्स सुविणत्थो। लड-[हिहमणो मूलदेवो तत्थ वसमाणो गओ पंचम-दिणे नयर-बाहिं, पसुत्तो य चपय-तले । तया य तत्थ पत्थिवो अपुत्तो पत्तो पंचत्तं । अहिवासियाणि पंच दिव्वाणि, भमिऊण मग्गे [ज्झे] नयरीए निग्गयाणि बाहिं, पत्ताणि मूलदेव-पासं । अपरिचत्तमाण-तरुच्छायाए हेट्टओ तं दट्टण गन्जिअं गएण । हेसियं हएण। भिंगारेण कओ अग्यो । चामरेहिं वीइओ एसो। ठियं सिरोवरि सियायवत्तं, आरोविओ सो खंधि सिंधुरेणं । विविह-तर-रवाऊरिय-दियंतरो पविठ्ठो नयरं । अहिसित्तो मंति-सामंतेहिं । भणियं गयण-यल-गयाए देवयाए-भो एस असेस-कला-पार
ओ पयंड-विक्कमो विकमराओ नाम राया, ता एयस्स सासणे जो न वहिस्सइ तं निग्गहिस्सामि त्ति । तओ सव्वे सामंताइणो आणा-परा जाया । सो उदारं रज-सुहं अणुहवंतो चिट्ठइ । जाया तस्स उज्जेणिसामिणा जियसत्तुणा सह परोप्पर-पाहुड-पेसणेण पीई। इओ य देवदत्ता तारिसं विडंबणं दट्टण विरत्ता य अयलोवरि । निभच्छिओ तीए अयलो, भो व्व-दप्पंध ! किं ते अहं कुल. घरिणी जमेवं मे गिहे ववहरसि, ता मज्झ गेहे अओ परं नागंतव्वं ति भणिऊण गया रन्नो पासं । नमिऊण विन्नत्तो राया-देव! देहि मे वरं । रन्ना वुत्तं-मग्गसु जहिच्छं, जेण तं पयच्छामि । तीए वुत्तं-मूलदेवं विणा न अन्नो पुरिसो आणवेयव्वो, एसो य अयलो मम घरं आगच्छंतो निवारियव्वो। रन्ना वुत्तं-एवं, परं कहेहि को एत्थ हेऊ । तओ कहिओ माहवीए । रुटेण रन्ना हक्कारिऊण भणिओ अयलो। भो ! मम नयरीए एयाइं दुन्नि रयणाई, ताई तुमं खलीकरेसि, ता पाण-विणासं विणा नत्थि ते दंडो । देवदत्ताए निवारिओ। रन्ना वुत्तं-इमीए वयणेण मुक्को तुमं, किंतु तं आणिऊण एत्थ वसिज्जसु । तओ नमिऊण रायाणं निग्गओ अयलो । नट्ठ-रयणं व सव्वत्थ तं गवेसिउं पवत्तो, तहावि न लडो सो । तओ तीए चेव ऊणिमाए भरिऊण भंडस्स वहणाई गओ पारस-कुलं ।
अह मूलदेव-राओ चिंतइ मह भोयणं अलवणं व ।
न कुणइ हरिसं रज्जं पि वज्जियं देवदत्ताए ॥ तओ तेण पहाण-पाहुड-परिगओ पेसिओ दूओ, गओ सो उजेणीए, विन्नत्तो तेण राया-देव ! देवया-दिन-रज्जो देवदत्ताणुरत्तो मूलदेवो जंपइ “जह इमीए तुम्हं च रुचए ता पेसिजउ एस" त्ति। रन्ना वुत्तं-कित्तियमिणंमग्गियं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org