________________
४०० कुमारपालप्रतिबोधे
[पञ्चमः लद्ध ? ति । वग्वेण वुत्तं, संमुहाए चउरियाए जा चिहइ, सामए लद्धा। सिंहेण हकारिऊण खेयरो भणिओ-कत्थ सा कन्नगा, जा तुमए मज्ज्ञ दिना ? खयरेण दंसिआ सच्चेव कन्नगा। वग्वेण वुत्तं-एसा तुमए मज्झ दिन त्ति। खयरेण वुत्तं-दुण्हं पि तुम्ह सरिस-रूवत्तणेण भंतं मे चित्तं । परं मए जस्स कन्ना दिन्ना तस्स विज्जाओ वि दिन्नाओ, तप्पभावेण जो गयण-गमण-सत्तिमंतो सो मे धूयं परिणेउ। तं सोऊण दो वि राय-हंस व्व उप्पइया गयणे, पुणो वि आगया भूमिं । खेयरेण वुत्तं-विजा-सत्तीए विउव्वह चउरंग सेन्नं । दोहिं पि तहेव कयं । खेयरेण वुत्तं-दो वि तुब्भे तुल्ल-गुणा, एका इमा कन्नगा, न याणामि कस्स दिन्न त्ति । ता किं करेमि ? । पिऊहि भणियं-वाम-दाहिणेसु नयणेसु व नत्थि अम्ह दोसु वि कुमारेसु विसेसो, ता बुज्झिऊण एको को वि परिणेउ एयं । वग्घेण भणिओ सिंहो-खण-मित्त-पढम-पसवेण तुमं मे गरुओ बंधू, तओ जा मइ अणुरत्ता तं पइ मणं पि काउं ते न जुत्तं । सिंहेण भणियं मइ गुरु-बंधवे अपरिणीयम्मि तुज्झ वि न जुत्तं परिणयणं । वग्घेण वुत्तं-नेहेण गुरु-बंधवो त्ति मन्निजसि तुमं, अन्नहा एक-कालं एकजणणी-गब्भ-समुभवाणं अम्हाणं का गुरु-लहु-ववत्था?। सिंहेण वुत्तं-अरे ! कमागयं मे गरुयत्तणं पि तुमए हारवियं, ता होसु मए समं समर-सज्जो।
अह वग्घेणं भणियं जह खयर-सुयं पडुच्च अणुराओ। जाओ अम्हं तह होउ संपयं संपराउ त्ति ॥ तो दो वि दप्प-वसओ सन्नडा दंत-दट्ठ-उठ्ठ-उडा । कर-गहिय-खग्ग-फलया संगामं काउमाढत्ता ॥ वग्गंति दो वि हकति दो वि पहरंति दोवि अन्नोऽन्नं । वंचंति दो वि घाए दो वि पउंजंति दिव्वत्थं ॥ खणमुप्पयंति गयणे निवडंति महीयले खणं दो वि । खणमोसरंति खणमन्भिडंति महिस व्व रोसंधा॥ दट्ठण वि दूरंतं हा ! हा ! अमयं पि किं विसं जायं । जं परिणयणं कुमराण परिणयं जुद्ध-स्वेण ॥ अम्हे च्चिय कय-पुन्ना इय बुद्धी पुव्वमासि अम्ह मणे । संपइ पुण निभग्गं अप्पाणं मन्निमो अम्हे ॥ जं एक कुक्खि -पभवा[दुण्ह] वि कलहंति एक्क-रमणि-कए। किं को वि निवारिस्सइ इमे त्ति खेयं कुणंताण ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org