________________
प्रस्तावः] तपसि प्रद्युम्न-शंब-कथा ।
२६५ तो भणइ इमो विज्जाउ देहि मे तुह हियं काहं ॥ दिनाउ तस्स विजाउ तीइ मुद्धाइ विसय-लुडाए। तत्तो भोग-सुहत्थं तं पत्थंति भणइ कुमरो ॥ जइ वि अहं तुह पुत्तो न होमि पुत्तो त्ति वड्रिओ तह वि। ता वोत्तुं पि न जुत्तं तुज्झ इमं किं पुणो काउं॥ पुणरुतं पत्थंती वि तेण गणिया तणं व सा जाव । ताव नहेहिं नियंगं वियारिलं तीइ पुक्करियं ।। अह संभंतो पत्तो तब्भत्ता भणइ हा किमेयं ति । सा कहइ मज्झ सीलं बला वि खंडइ इमो कुमरो॥ दंसह य नह-पयाई तो कुविओ कालसंबरो भणइ । निय-पुत्ते रे ! मारह इमं दुरायरमकयन्वें ॥ ते पहरि पयहा पयंड-भुय-विकमेण कुमरेण । एक्केण व निजिणिया हरिणा हरिण व्व सव्वे वि ॥ तत्तो कुद्धो कालो व्व दुस्सहो कालसंवरो ढुक्को । सो वि कओ गय-दप्पो इमिणा सप्पो व्व मंतेण ॥ नहो पुरे पविट्ठो सो पज्जुन्नेण पेसिउं पुरिसं। जाणाविओ समग्गं पि कणयमालाइ वुत्तंतं ॥ भणिओ य संमुहोहं जं दुको तुज्झ ताय ! संगामे । तं खमसु मज्झ दोसं खमा-परा हुंति जं गुरुणो ॥ महिला-अणत्थ-संदोह-मंदिरं दोस-दुम-अमय-कुल्ला। इय चिंतिऊण खयरेसरेण सम्माणिओ कुमरो॥
एत्यंतरे आगओ नारओ । एस देव-रिसि त्ति साहिओ पज्जुन्नस्स विजाए । पणमिओ सो अणेण । तेणावि कहियं कण्ह-पत्तीए रुप्पिणीए तुमं पुत्तो। धूमकेउणा अवहरिओ। तुह विरहे रुप्पिणीए गमियाइं सोलस-वरिसाइं । रुप्पिणीए सचभामाए सह पइन्ना कया आसि । जीए सुओ पुव्वं उप्पजिही तदन्नाए केसेहिं पुत्त-विवाहे दम्भ-कजं कायव्वं । संपयं सच्चा-सुयस्स भाणुस्स विवाह-कालो वइ । ता कुमार ! तत्थ वच्चामो । तओ पियरं पुच्छिऊण पत्थिओ पज्जुन्नो नारएण समं । पुरओ पिसंडि-पासाय-पसरंत-पहापन्भार भासुरं बारवइं दट्टण पुच्छए तं किमेयं ति ?।
तो नारएण कहियं धणएण कया इमा सुवन्नमई ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org