________________
१९२
कुमारपाल प्रतिबोधे
[ तृतीयः
पुत्तेहिं वृत्तं परिक्खं करेह । तओ एक्केकस्स बत्तीसा बत्तीसा रूवगा तेहिं दिन्ना, भणिया इमे—करेह इमेहिं वाणिज्जं । पयहा ते ववहरिडं । धन्त्रेण पुण सव्व-कला- कुसले किणिउं बलिठ्ठो मिंढओ । दोणार- सहस्सं पणे काऊण जुज्झाविओ रायपुत्त-मिंढेण समं । भग्गो अणेण रायपुत्त- मिंढो । तओ दीणार- सहस्सं वेत्तूण मिंढय हत्थो झत्ति आगओ गिहं धन्नो । अन्ने पुण अकय- पुन्ना अलड-लाभा विवन्न-वयणा दिवसावसाणे आगया । बीय-दिणे भणंति ते पुणो परिक्खं करेह । तओ एक्केकरस सही सही करिसावणा अप्पिया । ते वि पयत्तेण कयविक्कयं कुणंता न लहंति लाहं किं पुण छेयं ।
अह आसि तत्थ नयरे महाघणो किविण - सेहरो सेट्ठी । सो विविहे आरंभे काऊण उवज्जए दव्वं ॥ धम्मत्थमत्थ-नियरं न देइ न वि देइ सयण-उवयारं । न कयावि कुणइ एसो धण-व्वयं निय- सरीरे वि ॥ पत्थितो एसो कुप्पइ जंपेइ परुस - वयणाई । दिते परेवि दिट्ठे सत्त-मुहो से जरो एइ ॥ मुच्छा-वसेण खणिऊण तेण दव्वेण पूरिया खड्डा । अंतो सुसिरा काउं भरिया रयणेहिं तह खट्टा ॥ खड्डाइ तीइ उवरिं खहं ठविऊण सुयइ सो तीए । न य मुणइ इमं मूढो न वच्चिही पर भवे किंपि ॥ सो मिल्लाविज्जंतो न अंत समए वि मुयइ तं खहं । तत्तो मओ वि तीए खट्टाए पिउ-वणं नीओ ॥ तं खहं च विकिज्जतं मसाण - वालेण । दक्खो धन्नो गिuts लक्खिउं रयण-गन्भं ति ॥ जओ
दूर- निहित्तं पि निहिं तण वल्लि समुच्छ्याइ भूमीए । नयणेहिं अपेच्छंता निउणा बुद्धीइ पेहंति ॥ सा अप्पिया पिऊणं खट्टाओ खीलियाओ अवडं । रयणाई कड़ियाहूं तो तेसिं वडिओ विवो ॥ धन्नं हेतु मंतंति भाउणो भूरि-मच्छर-च्छन्ना । तं सोउं जाय-दया भाउज्जाया कहइ तस्स ॥ धन्नो चिंतइ न मए इमाण बंधूण किंचि अवरद्धं ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
