________________
५७
द्यूतविषये नलचरितम् । काऊण कुलिस-कढिणं हिययं मुत्तुं पियं पि दमयंतिं । रंको व्व कहिं वि अन्नत्थ जामि वेत्तूण अत्ताणं ॥ दमयंतीइ अवाओ न कोवि सील-प्पभावओ होही।
सव्वंग-रक्खण-करं कवयं सीलं चिय सईणं॥ तओ छुरिएण छिन्नं वसणडं । दमयंती-वत्थंचले लिहियाइं निय-रुहिरेण अक्खराई।
वड-रुक्खह दाहिण-दिसिहिं जाइ विदभिहि मग्गु । वाम-दिसिहि पुण कोसलिहि जहिं रुन्चइ तहिं लग्गु ॥
अहं पुण अन्नत्थ वच्चिस्सं । तओ असई रुयंतो व्व निय-कमो गंतुं पयट्टो नलो। पिय-पणइणिं पसुत्तं वलिय-कंधरं पलोयंतो गंतूण केत्तियं पि भूमिभागं चिंतिउं पवत्तो। आहारत्थी पसुत्तं बालं एयं अणाहं वग्यो सिंघो वा जइ भक्खेज ता मे का गइ ? । अओ सूरुग्गमं जाव रक्खामि एयं । पच्चूसे वच्चउ एसा स-इच्छाए त्ति । तओ पडियरित्थो पुरिसो व्व नियत्तो तेहिं चेव पएहिं नलो। भूमि-सुत्तं दट्टण दमयंतिं चिंतियं तेण-हा! दमयंती एग-वस्था एगागिणी सुवइ सुन्नारन्ने । अहो ! नलस्स अंतेउरं असूरियं-पस्सं । मम कम्म-दोसेण इमं अवत्थं गया एसा कमल-लोयणा ता किं करेमि हयासोऽहं ?। अणाहं पिव पिययमं महि-वीढ-लुढियं पिच्छंतो विजं न निल्लज्जो विलज्जामि ता नूणं वज्ज-घडिओ म्हि । एसा अरन्ने मए मुक्का पडिबुद्धा समाणी मम पाडिसिद्धीए जीविएणावि मुच्चिस्सइ । ता पइ-व्वयं एयं मुत्तूण अन्नत्थ न गंतु उच्छहइ मे मणं । जीवियं मरणं वा मे इमीए समं होउ। अहवा अवाय-सयसंकुले अरन्ने अहमेव दुह-भायणं होमि । एसा पुण वत्थ-लिहियं ममाएसं मुणंती गंतूण स-यण-भवणे सुहेण चिट्ठिस्सइ एवं कय-निच्छओ गमिऊण रयणिं पिययमा-पडिबोह-समए तिरोहिओ तुरिय-पय-क्खेवं नलो । उन्निद्दकमलामोय-सुरहि-समीराभिरामे रयणी-विरामे दमयंतीए दिहो सुविणो । आरूढाऽहं फल-फुल्ल-मण-हरे चूय-पायवे। भक्खियाई मए तस्स पेसलाई फलाई सहस त्ति वण-हत्थिणा उम्मूलिओ सो तो पडिया अहं अंडं व पक्खिणो खोणी-यले । तओ पडिबुद्धा दमयंती नलं अपेच्छिऊण जूह-भट्ठा हरिणि व्व दिसाओ पलोयंती चिंतिउं पवत्ता । हा! अचाहियं पडियं, जं अरन्ने असरणा पिएण विमुक्क म्हि । अहवा पहाए मह वयण-सुद्धि-सलिलाणयणत्थं कत्थ वि जलासए गओ भविस्सइ पिययमो । अहवा निख्वम-रूव-लुडाए
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org