________________
प्रियङ्करनृपकथा |
मुखं विनाऽत्ति न करोति शुद्धि हस्तौ न भक्ष्यं बहु भाजनस्थम् ।
रात्रिंदिवादि न कदापि तृप्तः
शास्त्रानभिज्ञः परमार्गदर्शी ॥ २४० ॥
मन्त्रिपुत्रेण विमृश्योक्तम् -प्रदीपः । पुनः पृष्टः— " नारि तिनि छइ एकठी मिली बे गोरी त्रीजी सांगली । पुरुषह विण नवि आवह काजि रात्रिंदीस मानीजइ राजि२४१" तेनैवोत्तरं दत्तम् - दोति, लेखिनी, मवी। सभास्थेन विदुषोक्तम्—
44
" योगी किं ध्यायति ध्याने १, गुरवे क्रियते किमु १ । प्रतिपन्नं सतां कीड ?, आदौ छात्रा पठन्ति किम् ॥ २४२ ॥ " स आह- ॐ नमः सिद्धम् । मन्त्रिपुत्रेण विद्वान् पृष्टःमदुक्तं कथय । यथा
"एक पुरुष को डिहि परिवरिओ हीडड़ बालक हीइ (कडीइ ? ) चढिओ नारीना मनि सोह जि लहई रूडो विरुओ लोक तसु कहइ२४३"
१ ' पुना राज्ञा पृष्टम् ' इति ङ-पाठः ।
२ तात्पर्यम्
नार्यस्तिस्रः सन्ति एकत्र मिलिताः द्वे गौर्यौ तृतीया श्यामला । पुरुषं विना नागच्छन्ति कार्ये रात्रिंदिवा मन्यन्ते राज्ये । ३ तात्पर्यम् -
७९
एकः पुरुषः कोटिभिः परिष्वृतः हिण्डते बालकहृदये (कया ?) चटितः । नारीणां मनसि शोभा यो लभते शुभमशुभं वा लोकस्तं कथयति ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
