Agam 24 Chhed 01 Nishith Sutra Part 04 Sthanakvasi

SR No.: 001831
Original Sutra Author: N/A
Author: Amarmuni, Kanhaiyalal Maharaj
Publisher: Amar Publications
Publication Year: 2005
Total Pages: 608
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Ethics, & agam_nishith
File Size: 9 MB

Page 470

YIS
निशीथ चूर्णिविशतितमोदरेशके
भिक्षुमप्यालोचनाहं प्रतीत्य -
एमेव य मिक्स्स्स वि, आलोएंतस्स नवसु ठाणेसु । चउगुरुगा पुण आई, छग्गुरुगा तस्स अंतम्मि || ६६३४॥
इत्यस्या नामग्रहणेनार्थम् -
एमेव य भिक्खुस्स वि, आलोइंतस्स नवसु ठाणेसु । चउगुरुगा पुण आई, वग्गुरुगा तस्स अंतम्मि || ६६३५||
इत्यस्या नामग्रहणेनार्थमेव मुत्कलं चूर्णिकृत् कथितवान्, क्वचित् पुस्तकेऽस्या दर्शनात्, श्रत एव पाठान्तरत्वेन एतामपि गृहीत्वा व्याख्यातवान् । एव विभागप्रो एक्कासीत्यादि, सीहाणुगं प्रायरियं पच प्रालोयणागाही प्रायरियो तिहा- सी० व० को ० ३ ।
वसभाणुगं सूरि पडुञ्च प्रायरिप्रो आलोयगो तिहा - सी० व० को० ३ ।
कोल्हुगागं पडुच्च सूरिं प्रालोयणा प्रायरिओ तिहा सी० व० को० ३ सर्वे ६ । प्रायरियं श्रालोचनाहं प्रतीत्य प्रालोचकवृषभोऽपीत्थं नवविधो वाच्यः, ततो भिक्षुरप्येवं नवविधो वाच्यः । प्रत्येका सप्तविंशतिनंवरमाचार्यस्यालोचकस्य प्रायश्चित्तं उभयगुरु, वृषभस्यालोचकस्य तपोगुरु, भिक्षोरालोचकस्य कालगुर्विति वाच्यम् । एवं वृषभो ग्रालोयणार्हविघा सी० व० को० । एतदधो प्रालोचनाग्राही सूरिः पूर्ववद् नवधा वाच्यः, वृषभोऽप्यालोचनाग्राही नवधा वाच्यः, भिक्षुरपि नवविध इति द्वितीया सप्तविंशतिः तृतीया तु भिक्षुमालोचनाह प्रतीन्य प्राचार्यवृषभ भिक्षूणां नव नव पदैः सप्तविंशतिरिति ।
"
जैत्तिय साहुति जे इति निर्देश : साधुसूचक: । जाणि य तेरसपयाणि एसा पारंचियवज्जियत्ति पारंचिकमेकवारेव दीयते इति तस्यैकविधत्वात् तद्वर्जनं, शेषपदानि वाश्रित्याने कविधा प्रस्थापना भवति तेषामनेकवारं प्रदानात् । तं कसिणं ति तत् सर्वमारोप्यते । श्रणुग्गहेण वि ति तत्थाणुग्गहं छण्हं मासाणमारोवियाणं छद्दिवसा गया, ताहे मनो छम्मासो प्रवन्नो, ताहे जं जेण श्रद्धवूढं तं झोसिज्जइ, जं पच्छा आवन्नं छम्मासियं तं वहति एत्थ पंचमासा चउवीसं च दिवसा जेण भोसिया एयं श्रणुम्गहकसिणं, णिरणुग्गहेण व त्ति जहा छम्मासिए पट्ठविए पंचमासा चतुवीसं च दिवसा वूढा ताहे अन्नं धम्मासयं प्रावनो तं वहड़, पुव्विल्लस्स छद्दिणा झोसो ।
मानासनान्मास इत्यस्य वाक्यस्यान्वर्थमाह - प्रत्यानीत्यादिना (?) इह शूव्याप्तावित्यस्य निपातनान्मास इति, असतीति वाक्यं चूणिवाक्यत्वात् यद्वा भौवादिको स गत्यर्थोऽप्यनेकार्थत्वात् व्याप्त्यर्थस्तस्येदं रूपमिति, मानाद्वेति स्वमानेन द्रव्यादीन् प्राप्नोतीति मास:, तथाहि मासनिष्पन्नं द्रव्यं मासिकमुच्यते इति स्वमानेन द्रव्यप्राप्तिः, क्षेत्रे च तास्थ्यात् तद्व्यपदेशो द्रष्टव्य : | परिहार्यंत इति चूर्णित्वात् वाक्यं तु - परिह्नियत इति ज्ञेयं, तिष्ठन्त्यस्मिन्निति तपोविशेषे इति - स्थानं प्रादिकर्मण्यं च उदीरणंचेत्यादि द्वन्द्व : अन्तं प्राद्यन्तरूपं राति गृण्हातीति अंतरं मध्यमुक्तं प्रतिदानयोः प्रतिसन्निधानयोरिति नावबुध्यते मूलगुणादे : प्रतिसेवनोच्यते, ग्राङ्मर्यादयाऽशुद्ध निजाभिप्रायप्रकटनं सन्दर्शनम् प्रालो - चनम् । प्ररज्यते तमसा व्यापते या सा रात्रिः निपातनात् रज्यते वा स्यादौ प्राण्य