________________
भाष्यंगाचा ६५६३-६५७२]
विशतितम उद्देशकः
"दसमं" ति
पारचियं तं सेवित्ता तेणेव "णिग्गच्छद्द" ति - विसुज्झतीत्यर्थः । तहा दसमं सेवित्ता व मेण णिभ्गच्छर, नवमं – प्रणवट्ठे ?
आयरिश्र - "ग्रामं ति श्रणुमयत्ये भवति ।
अण्णे भांति - "एगेण णिग्गच्छे", "एगेणं" ति मासेणं । एत्थ श्रोवुड्डीए प्रणवत्या तिता सब्वेagar जाव पणगं णिव्वितियं वा ।।६५६७॥
अपरितुष्टमनाः शिष्यः पुनरप्याह - "बहुसुतं दिट्ठ बहुसु मासेसु पडिसेवितेसु प्रपलिउंचिय अलोएमाणस्स मासां चैव दिट्टो, जो बहूणि मासियाणि सेवित्ता सुत्तेणेव बहू मासा दिष्ण त्ति ।
तो पुच्छा इमा
जह मण्णे बहुसो मासियाणि सेवित्तु एगेण णिग्गच्छे |
तह मण्णे बहुसो मासियाइ सेवित्तु बहूहिं णिग्गच्छे ॥ ६५६८ ||
1
प्रत्राप्याचार्येण ग्रामं इत्यनुमतार्थे वक्तव्यं, कि बहुणा रागदोसावक्खित्तो एक्केक्का वलिद्वाणे सव्वपच्छिता रोवणद्वाणा दट्ठव्वा ।। ६५६६ ॥
इहापि केचित् बहुससूत्रे प्रत्येकार्थे इमं गाथाद्वयं पठति
प्राचार्याह -
गुरिया घडछक्कएणं छेदादि होति णिग्गमणं । एएहि दोसवड़ी, उप्पअति रागदोसेहिं ॥ ६५६६ || जिणणिल्लेवणकुडए, मासे अपलिकंचमाणे सङ्काणं । मासेहि विसुज्झिहिती, तो देंति जिणोवएसेणं ॥ ६५७० ॥
इह एयासु च्छित्तडी भाणिऊण पूर्ववत् पुणो एतासु चेव हाणी भाणियव्वा इति । पुनरप्याह चोदक
पत्तेयं पत्तेयं, पदे पदे माणिऊण अवराहे ।
तो केण कारणेणं, हीणन्भहिया व पट्टव्वणा || ६ ५७१ ।।
-
-
EXE
सुतपदे पत्तेयं प्रवराहे भणिऊणं पच्छित्तं च ततो कि पुणो प्रत्येणं थोए बहुयं, बहुए वा यच्छतं देह, सहा वा झोस करेह. एतीए होणम्भतिपपट्टवणाए को हेतु ? ।। ६५७१ ॥
मण परमोहि जिणं वा, चोइस दसपूर्व्विं च णवपुव्विं ।
थेरेव समासज्जा, उणऽब्भहिया व पट्टवणा ||६५७२||
Jain Education International
ते परमोहिजिणा दिया पञ्चवखणा गिणो, पच्चक्खं रागदोसहाणी वुड्डी वा पेक्खति, कम्मबंधो यथ दव्य पडिसेवणाणुरूत्रो रागदोसाणुरूवो भवति श्रतो पच्चक्खणाणिणो रागदोसाणुरूवं होणमहियं वा पट्टवयंति - ददतीत्यर्थः ।
शिष्याह - " प्रत्यक्षज्ञानिनां युक्तमेतत् ये पुनः स्थविरास्ते कथं रागद्वेषवृद्धि पश्येयुः " । आचार्याह - हाणि ताव इमेण प्रागारभासितेगं पेरा जाणंति ।। ६५७२ ।।
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
