________________
एकोनविंशतितम उद्देशक:
जे भिक्खू पत्तं वाइ, वाएंतं वा सातिज्जति ॥ | सू०||२५||
जे भिक्खू पत्तं न वाएइ न वाएंतं वा सातिज्जइ ||०||२६||
प्राप्तं एयरस प्रत्यो पात्रसूत्रे गत एव, "दिट्ठ भावे" त्ति । तहा नि इह प्रसुष्णत्यं भण्णति
भाष्यगाथा ६२३४-६२४८ ]
प्रव्वतसुत्तस्स ।
प्रातसूत्रे चउभंगो भाणियव्वो
परियाएण सुतेण य, वत्तमवत्ते चउक्क भयणा उ ।
श्रव्वत्तं वाएंते, वत्तमवाएंति आणादी || ६२४० ॥
-
परिया दुविहो - जम्मणश्रो पवज्जाए य । जम्मणश्रो सोलसहं वरिमाणं भारतो भव्वत्तो, पव्वज्जाए तिन्हं वरिसागं पकप्पस्स अव्वतो । जो वा जस्स सुत्तस्स कालो वृत्तो तं प्रपावेंतो भव्वतो, सुएन श्रावस्ती प्रणधीए दसवेयालीए श्रव्वतो, दसवेयालीए प्रणधीए उत्तरज्झयणाणं भव्वत्तो, एवं सर्वत्र । एत्थ परियायते च भंगो कायव्वो । पढमभगो दोसु वि वत्तो, बितिम्रो सुएण श्रव्वतो, ततियो वण प्रव्त्रत्तो, चरिमो दोहि वि । प्रव्त्रते वाएंतस्स पढमभंगिल्लं अवाएंतस्स श्राणादिया य दोसा चउलहुं च
।। ६२४० ।।
प्राप्तोपि वायव्वो इमेहि कारणेहिं -
णाऊण य वोच्छेद, पुव्वगए कालियाणुयोगे य ।
एएहिं कारणेहिं, अव्वत्तमवि पवाएज्जा ॥ ६२४१ ॥ पूर्ववत्
प्राप्तं पि न वाएइ, इमेहिं कारणेहिं -
दव्वं खेत्तं कालं, भावं पुरिसं तहा समासज्ज ।
एहि कारणेहिं, पत्तमत्रिवि ण वाएज्जा ! | ६२४२ ॥ पूर्ववत्
अव्वत्ते अप्राप्तछेदसुतं वाएज्जमाणे इदं दोसदंसगं उदाहरणं -
श्रामे घडे निहित्तं, जहा जलं तं घडं विणासेति । इय सिद्ध तरहस्सं, अप्पाहारं विणासेइ || ६२४३||
१ गा० ६२१३ ।
निहितं पवित्तं सिद्धं कहियं । श्रथा श्राहारता जत्थ तं प्रप्पाहारं, अप्पधारणसामर्थ्य मित्यर्थः ।
जे भिक्खु दोहं सरिसगाणं एक्कं संचिक्खावेड, एक्कं न संचिक्खावेइ, एक्कं वाएइ, एक्कं न वाएइ, तं करतं वा सातिज्जति ॥ सू० ||२७|| सरिस त्ति तुल्ला, तेसि उ तुल्लत्तणं वक्खमाणं । तं सरिसं एवकं वाएइ, एक्कं न संचिक्ख: वेति, तस्स प्राणादिया दोसा चउलहुं च ।
एगं संचिकखाए, एगं तु तर्हि पवायए जो उ ।
दाहं तु सरिसयाणं, सो पावति आणमादीणि ॥ ६२४४ || गतार्था
Jain Education International
२६३
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org