Agam 24 Chhed 01 Nishith Sutra Part 04 Sthanakvasi

SR No.: 001831
Original Sutra Author: N/A
Author: Amarmuni, Kanhaiyalal Maharaj
Publisher: Amar Publications
Publication Year: 2005
Total Pages: 608
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Ethics, & agam_nishith
File Size: 9 MB

Page 272

२३८
सभाष्य-पूर्णिके निशीथसूत्रे
[ मूत्र-१५
"'झामितसुद्धे सीताण" ति अस्य व्याख्या -
सीताणे जं दड, ण तं तु मोतुं प्रणाह णिहताई।
आडंबरे य रुद्दे, मादिसु हेट्टट्ठिया वारा ॥६११२॥ पुन्ववं, "सीयाणि'' त्ति सुमाणे जाणि चियगारोविष दड्डाणि ण तं तु मट्टितं असज्झायं करेति, जाणि पुण तत्य अण्णत्थ वा प्रणाहकलेवगणि पट्टिवियाणि, सण हाणि वा इंधणादिन वे 'णिय" त्तिणिक्खिया ते असज्झातियं करेंति, "पाण" ति - मातंगा तेसि भाडंबरो जक्खो हिरिमिकको वि भण्गति तस्स हेट्ठा सज्जोमतअट्ठीणि ठविजंति, एवं रुद्दघरे, मातिधरे। कालतो बारस वरिसा। खेततो हत्थसतं परिहरणिज्जा ॥६११२॥
आवासितं व बूढं, सेसे दिट्ठम्मि मग्गण विवेगो।
सारीरगामपाडग, साहीउ ण णीणियं जाव ॥६११३॥ एतीए पुव्वद्धस्स इमा विभासा
असिवोमाघयणेसुं, बारस अविसोहितम्मि ण करेंति ।
झामियबूढे कीरति, आवासितमग्गिते चेव ॥६११४॥ जं सीयाणट्ठाणं जत्थ वा असिवप्रोममताणि बहूणि छड्डियाणि । प्राघयणं ति - जत्थ वा महासंगाममता बहू, एतेसु ठाणेसु अविसोधीए कालतो बारस वरिसा, खेत्तो हत्थसतं परिहरंति सज्भाग्यं ण करतीत्यर्थः अह एते ठाणा दवग्गिमादिणा दड्ढा । उदगवाहो वा तेण बूढो, गामणयरे वा आवासंतेण अप्पगो घरट्ठाणा सोधिता । 'सेस' त्ति जं गिहीहि न सोधितं पच्छा तत्थ साधू ठिता प्रपणो वसही समतेण मगिता जं दिटुं तं विगिचित्ता प्रदिट्टे वा तिणि दिणे उग्घाड-उस्सग्गं करेता असढभावा सज्झायं करेइ ॥६१५४॥
"२सारीरगाम" पच्छद्ध इमा विभासा -
डहरगामम्मि मते, ण करेंती जा ण गीणियं होइ ।
पुरगामे व महंते, वाडगसाही परिहरंति ॥६११५॥
"सारीरं" ति मयसरीरं तं जाव डहरमाणे ण णिप्फेडियं ताव राज्झायं ण करेंति । अह गरे महंते वा गामे तत्थ वाडगसाघीतो वा जाव ण णिप्फेडितं ताव सज्झायं परिहरति । मा लोगो निददुक्खेत्ति उड्डाहं करेज्जा :।६११५॥
चोदगाह - "साहुवसहिसमीवेण मतसरीरस्स जइ पुफवत्यादि किंचि पडति तं प्रसज्झायं ?" प्राचार्य आह
णिज्जतं मोत्तुणं, परवयणे पुष्पमादिपडिसेहो ।
जम्हा चउप्पगारं, सारीरमओ ण वज्जेंति ॥६११६॥ मतसरीरं उभयो वसधीए हत्थसयभंतरत्थं जाव जिइ ताव तं प्रसज्झाइय, सेसा पश्वयणभणिया पुप्फाई पडिसेहेयव्वा ते असज्झाइयं न भवंति । जम्हा सारीग्मसज्झाइयं च विहं - सोणियं मंस अट्ठियं सम्म च । अग्रो तेसु सज्झामो न वज्जणिज्यो ।।६११६।।
१ सा० ६१११ । २ गा० ६११३ । ३ गा० ६११३ ।