________________
३६
सभाष्य-चूणिके निशीथसूत्रे
[ सूत्र-१३
सेसा कुलादिया पदा, तेहिं कुलादिएहिं पदेहि त गिदति । जस्स उद्वितो सो पुण सप्रो परमो वा संतेहिं वा असंतेहिं कुलादिएहि जस्स पदुट्ठो सयं परं व तं जिंदति । तस्स सेहस्स जमुद्दिसति तम्मि संतेहिं वा असंतेहिं वा सयं परायगं वा संसति ।
इमो कुलीणो, सो अकुलीणो। इमो मेहावी, सो दुम्मेहो। इमो ईसर-णिक्खंतो, सो दमगो। अहवा - इमो वत्थपत्तादिएहि ईसरो, सो दमगो। ईमो बुद्धिसंपण्णो, सो अबुद्धिमं । अपि चासो अल्पलाभलद्धी, इमो सलद्धिमं । इमेहि कारणेहि सिस्सो, परो वा परिभवति पायरिय। अहवा - पसंसते कुलादीहिं सेहं- तं कुलमंतो सो अकुलजो। एवं सेसपदेसु वि ॥२७६२॥ कारणे विप्परिणामणं पि करेज -
णाऊण य वोच्छेयं, पुव्वकए कालियाणुजोगे य ।
सुत्तत्थ जाणगस्सा, कप्पति विस्सासणा ताहे ॥२७६३।। पूर्ववत् जे भिक्खू बहियावासियं आदेसं परं ति-रायायो अविफालेत्ता संवसावेति,
संवसावेंतं वा सातिजति ||सू०॥१३॥ प्रागतो प्रादेसं करोतीति पाएसो, प्राघूर्णकमित्यर्थः । सो य अगच्छनासी बहियावासी भाति । तमागतं परतो तिरायातो, परतो तिण्हं दिणाणं ति, अविफालिय 'विप्फालणा" णाम वियडणा – कि निमित्त आगता? अणज्जंतो वा भदंत ? कतो आगता ? कहि वा वच्चह ? एवं अविफालेतस्स चउत्यदिणे चउगुरु भवति, प्राणादिणो य दोसा।
बहियऽण्णगच्छवासी, आदेसं आगयं तु जो संतं ।
तिण्ह दिवसाण परतो, ण पुच्छति संवसाणादी ।।२७६४।। गतार्थाः ग्रारतो अविप्फालेतस्स दोसा - .
पहमदिण बितिय-ततिए, लहु गुरु लहुगा य सुत्त तेण परं ।
संविग्गमणण्णितरे, व होतऽपुढे इमे दोसा ॥२७६५।। पढमदिणे अविफालेंतस्स मासलहु , बितियदिणे मासगुरु, ततियदिणे चउलहुं, "तेण पर" ति - चउत्य दिणे सुत्तणिवातो चउगुरुमित्यर्थः । संविग्गो उज्ज मंतो, मणुण्णो संभोतितो, इयरो असंभोतितो पासत्थादिगो वा ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
