________________
भाष्यगाथा ४६६७
चतुर्दश उद्देशकः
४७३
प्राणादी दोसा, कुंथुमादिविराहणे संजमविराहणा, सत्यमादिणा लंछिते प्रायविराहणा। तत्थ परितावणादिणिप्फणं । जम्हा एवमाई दोसा तम्हा जहाकडं मग्गियव्वं, तस्स प्रसति अप्पपरिकम्म, पच्छा सपरिकम्मं ॥४६७०॥ एत्थ इमा अववातो
असिवे प्रोमोयरिए, रायदुट्टे भए व गेलण्णे ।
सेहे चरित्त सावय, भए य जयणाए णिक्कोरे ॥४६७१।।
जत्थ महाकडं लन्भति तत्थ प्रसिवादिकारणेहि अगच्छंतो तत्थेव अच्छंतो अप्पपरिकम्म जयणाए णिक्कोरे।।
जति णाम पुरसुद्ध, कोरिज्जंतंम्मि बितिय-ततिए वा।
तिप्पंचसत्तबीया. होज्जा सुद्धतहा बितियं ॥४६७२।।
पुव्वं गहणकाले सुद्ध पच्छा कोरिज्जते वितिए ति अप्पपरिकम्मे । ततिए ति बहुपरिकग्मे जति तिणि पंच वा सत्त वा बितिया होज्ज तहावि सुद्ध ।।४६७२।। जे भिक्खू णायगं वा अणायगं वा उवासगं वा अणुशासगं वा गामंतरंसि वा
गामपहंतरंसि वा पडिग्गहं अोभासिय अोभासिय जायइ,
जायंतं वा सातिज्जति ।।सू०॥४२॥ इमो सुत्तत्थो -
जे भिक्खु णायगाई, पडिगामे अंतरा पडिपहे वा ।
प्रोभासेज्जा पायं, सो पावति प्राणमादीणि १४६७३।। नायगो पुरसंथुतो पच्छासंथुतो वा । पुव्वसंथुतो मातपियादिगो, पच्छासंथुतो सासुससुरादिगो। असंथुप्रो इयवइरित्तो सण्णायगो प्रणायगो वा ॥४६७३॥
एसो 'उवासगो अणुवासगो त्ति अस्य व्याख्या - - साहुं उवासमाणो, उवासो सो वती य अवती वा ।
सो सण्णातग इतरो, एवऽणुवासे वि दो भंगा ॥४६७४॥ साधू चेइए वा पोसहं उवासेंतो उवासगो भवइ । सो उवासगो पुणो दुविहो- वती वा अवती वा । अणुव्वया जेण गहिया सो वती, जो दंसणसावगो मो अब्बती । सो सगायग इयर त्ति गतार्थ । जो वि प्रणुवासगो सो वि सण्णायगो प्रसण्णायगो वा । एते दो भंगा ॥४६७४।। "पडिगामअंतरपडिवसहस्स य" इमं वक्खाणं -
पडिगामो पडिवसभो, गामंतर दोण्ह मज्झ खेत्तादी ।
गामपहो पण मग्गो, जत्थ व अण्णत्थ गिहवज्जं ॥४६७।। १ मून ४२ ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
