________________
भाष्यगाथा ४६०६-४६१३]
चतुर्दश उद्देशकः
जेसि संफासेणं प्रविसोधी भवति तसि इमो दोसो - उग्गमादिप्रविसुद्वेण भत्तादिणा लेवाडहत्थेण विसुद्ध पडिग्गहो छिक्को, सहसा वा श्रविसुद्ध भत्तं विसुद्धपडिगहे पक्तिं, श्रविसुद्धं वा भत्तं गहियं, जति एवं प्रविशुद्धसंफासातो विसुद्धस्स वि भविसोधी भवति तो इतरं प्रसुद्धं तं पि विसुद्धेण संबद्धं विसुज्झउ ? ग्रह तं पण विसुज्झति, तो ते 'इच्छामात्रं भवति ||४६०६ ॥
चल हूं 1
जे भिक्खू इरेगं पडिग्गहं खुड्डगस्स वा खुड्डियाए वा थेरगस्स वा थेरियाए वा हत्थच्छिण्णस्स पापच्छिण्णस्स अनासाच्छिण्णस्स कण्णच्छिण्णस्स च्छिणस्स सत्तस्स देह, देतं वा सातिज्जति ॥ सू०||६||
हत्या प्रच्छिण्णा जेसि ते अहत्य छिण्णा भाणियव्वा । एवं सव्वे पदा । सत्तो समर्थः । एतेसिं दंतस्स
अब्बालडूदाणे, इत्थीपुरिसाण जुंगिताणं च ।
सुत्तत्थवीरिएण व, पज्जत सकोतिताणं च ॥४६१०॥
अबाला बालभावं प्रतिक्कंता, प्रवुड्डा वुड्डुभावं श्रप्राप्ता, सरीरेण जातीए वा नजुंगिता, सुत्तं च धीयं जेहि, प्रत्थो वि सुतो - गीतार्था इत्यर्थः, वीयं वा उपादणशक्तिः, गीयत्यत्तणातो चेव "पज्जत्तो" पादकप्पितो त्ति वृत्तं भवति, "सकोतिगा” गर्मगागमणसचेट्ठा, ते य सवीरित्तणातो चेव सकोतिगा, एतेसि जो इत्थीण वा पुरिसाण वा अतिरेगपडिग्गहं ।। ४६१०।
अभिवपुराणगहितं पातमच्छिष्णं तहेव छिण्णं च ।
"
निमिनिद्दि, पातं देताण आणादी || ४६११ ॥
अभिणवं पुराणं वा, जंतं अभिणवच्छिण्णं प्रच्छिष्णं वा, गणिमादियाण निद्दिहं प्रणिदिट्टं वा, जो दे
प्राणादिया दोसा, चउलहुं च से पच्छित्तं जो सुत्तपडिसिद्धाणं देति ॥ ४६११॥
इमाण यदेतस्स दोसा
श्रद्धाणिग्गयादी देते दोसा तु वनिया पुव्विं । रोगवो मेसज्जं, णिरुस्स किमोसहेहिं तु || ४६१२॥
दिट्टंत उवसंघारो - जो हत्थगदादिविगलो तस्स जुत्तं दाणं, समत्यस्स कि दिज्जति ? गंतुं सयमेव श्राणेउ ति । सेसं कंठं ॥ ४६१२।।
इमेहिं पुण कारणेहिं समत्यस्स दिज्जति
४५७
सिंवे मोरिए, रायदुट्टे भए व गेलण्णे ।
सेहे चरित्तसावय, भए व श्रद्धाण जयणाए ||४६१३॥
श्रद्धाणादीसु जयणाए
एते सिवादिकारण भायणभूमीए होज्ज अंतरदेसे वा । श्रद्धाणबालवुड्डादियाणं दाणं प्रति जयणा
१ - ४६०६ - गाथाया श्वर्णो स्पष्टीकरणमवलोकनीयम् ।
Jain Education International
-
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
