________________
भाष्यगाथा ३५३१-२५३८]
एकादश उद्देशकः
२३५
कहं पुण छव्विहं तवोकम्मं भवति ? उच्यते -
उग्धायमणुग्घातो, मासो चउ छच्च छविह तवो उ ।
एमेव छविहो वी, छेपो सेसाण एक्केक्कं ॥३५३४॥ मासो उग्घातो अणुग्घातो। एवं चउमासछम्मासादि उग्घाताणुग्धाता । एवं छव्विहं तवोकम्मं । छेदो वि एसो चेत्र छविहो । सेसा मूलादिया एक्केका भवति । तप प्रात्मको गुणः, तप एव वा गुणः तपोगुण, तपोगुणस्य लक्षणं तपोलक्षणं । लक्षतेऽनेनेति लक्षणं । मासेनोपलक्षित: मासिकलक्षणः ताः । एव चतुर्मासषण्मासेष्वपि । एतदेव षड्विधं तपोगुणलक्षणं बालप्रब्राजने भवति - न पंचकादिरित्यर्थः ।।३५३४।। बितियपदेण बालो पव्वाविज्जति । "जिणचोद्दसपुविए दिक्ख” त्ति अस्य व्याख्या -
पव्यावेंति जिणा खलु, चोदसपुव्वी य जो य अइसेसी।
एए अव्यवहारी, गच्छगए इच्छिमो गाउं ॥३५३।। जिण चोद्दसपुब्बी अतिसेसी वा पब्बावेति । शिष्याह - अम्हं एते अव्ववहारी, जहा गच्छगतो पब्बावेति तहा मे अक्खह । के वा जिणादीहिं पव्वाविता ? ॥३५३५।। अतो भण्णति -
सत्थाए अइमुत्तो, मणो सेज्जंभवेण पुयविदा ।
पव्वाविप्रो य वइरो, छम्मासो सीहगिरिणा वि ॥३५३६।। "शास्ता" तीर्थकरः, तेण अतिमुत्तकुमारो पव्वावितो। चोद्दसपुवविदेण सिज्जभवेण अनणो प्रत्तो मणगो पवावितो । पवितहणिमित्त प्रतिसयट्टिनेण सीहगिरिणा वइरो पव्वावितो ।।३५३६।। वालपवावणे इमं गच्छवासिकारणं -
उबसते वि महाकुले, णातीवग्गे वि सण्णि सेज्जतरे ।
अजा कारणजाते, अणुणाता वालपव्वज्जा ।।३५३७।। ''उवसंते वि महाकुले, नातीवग्गे” एतेसिं दोण्ह वि दाराणं इमं वक्खाणं -
विपुलकुले अत्थि बालो, णातीवग्गे व सेवगादिमते ।
जणवातरक्खतो मारवेंति आसपणवालाई ॥३५३८॥ कि पि विउल विच्छिण्ण कुलं "3उवसंत" पवजापरिणतं, णवरं - तत्थ बालपडिबंधो, “जइ प्रम्ह एतं बाल पवावेह तो मब्बे पच्वयामो' । ते वनवा - "गिययममीवे बालं ठवेह, तुब्भे पुण पव्वयह"। जति ण ठवेंति, णीया वा ण इच्छति तो सह बालेण सब्चे पवाविज्जति, बहुगुणतरं ति काउं. मा नपडिबंधेग मञ्चाणि अच्छतु ।।
१ गा. ३५३३ । २ जुत्तेण । ३ गा० ३५३७ ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org