________________
भाष्यगाथा ३५००-३५०६] एकादश उद्देशक:
२२६ उवासगो दुविहो - वती अवती वा ? जो अवती सो परदसण-संपण्णो ।
एक्केको पुणो दुविहो - नायगो प्रनायगो वा । अणुवासगो पि नायगमनायगो य । एते चेव दो विकप्पा ॥३५०३॥ अनलमित्यपर्याप्तः ।
चोदकाह - "ननु अलंशब्दः त्रिष्वर्थेषु दृष्टः, तद्यथा - पर्याप्ते भूषणे वारणे च । प्राचार्याह -
काम खलु अलसद्दो, तिविहो पज्जए तहिं पगतं ।
अणलो अपच्चलो त्ति य, होति अजोगो य एगट्ठा ॥३५०४॥ यद्यपि त्रिष्वर्थेषु दृष्टः तथापि अर्थवशादत्र पर्याप्ते दृष्टव्यः । न अलो अनलः, अयोग्यश्च एकार्थाः ॥३५०४॥ ते य पव्वज्जाए अजोग्गा -
अट्ठारसपुरिसेसुं, वीसं इत्थीसु दस नपुंसेसु ।
पव्यावणा अणरिहा, इति अणला इत्तिया भणिया ॥३५०५॥ सव्वे अडयालीसं। जे ते अट्ठारसपुरिसेसु ते इमे -
बाले वुड्डू णपुंसे य, जड़े कीवे व वाहिए। तेणे रायाक्कारी य, उम्मत्ते य अदंसणे ॥३५०६॥ दासे दुढे य मूढे य, अणते मुंगिए इ य ।
उबद्धए य भयए, सेहणिप्फेडियाइ य ॥३५०७॥
जो पुरिसनपुंसगो सो पडिसेवति पडिसेवावेति । जा ता वीसं इत्थीसु ता इमा - बाला वुड्डी जाव सेहणिप्फेडिया, एते अट्ठारस । इमानो य दो
गुव्विणि बालवच्छा य, पव्वावेउं ण कप्पती ।
एए सिं तु परूत्रणा, कायव्या दुपयसंजुत्ता ॥३५०८॥ णपुंसगदारे विसेसो - इत्थीणपुंसिया इत्थिवेदो विसे नपुंसकवेदमपि वेदेति । “एए सिं" गाहापच्छदं । "दुपदसंजुत्त" त्ति अस्य व्याख्या -
कारणमकारणे वा, कारण जयणेतरा पुणो दुविहा ।
एस परूवण दुविहा, पगयं दप्पेणिमं सुत्तं ॥३५०६॥ १ सू० ८४ ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
