________________
भाष्यगाथा ३१७०-३१७५ 1
दशम उद्देशकः
उडुबद्धे वासावासासु वा जिणकप्पियाणं धुवलोप्रो दिने दिने कुर्वतीत्यर्थः । थेराण वि वासासु धुवलोमो चेव । असहुगिलाणा पजोसवणराति णातिक्कमति । आउक्काइयविराहणाभया संसज्जणभया य वासासु धुवलोप्रो कज्जति ॥३१७३॥ "लोए" ति गतं । इदाणि "'सचित्ते" त्ति -
मोत्तुं पुराण-भावितसङ्के सच्चित्तसेसपडिसेहो।
मा होहिति णिद्धम्मो, भोयणमोए य उड्डाहो । ३१७४॥ .
जो पुराणो भावियसड्डो वा एते मोत्तुं सचित्ते - सेसा सचित्ता ण पवाविअति । ग्रह पवाविति सेहं सेहिं ता तो च उगुरुं प्राणातिया य दोसा । वासासु पवावितो मा होहिति. णिद्धम्मो तेण ण पवाविति ।
कहं "णिद्धम्मो" भवति ? उच्यते - 'वासते मा णीहि, प्राउकायातियविराधणा भवति"।
ताहे सो भणाति - जई एते जीवा तो णिसग्गमाणे किं भिक्खं गेण्ड ? वियारभूमि वा गच्छह ? कह वा तुन्भे अहिंसगा साहवो य वासासु चलणे ण धोवंति पायलेहणियाए णिल्लिहंति ?
ताहे सो भणाति - असुद्धं चिक्खल्लं महिऊण पाए ण धोवंति, असुइणो एते, समलस्स य को धम्मो ।
एवं विप्परिणतो उण्णिक्खमति ।
अहवा - सागारियं काउं साहवो पाए धोवंति ततो असामायारी पाउसदोसो य, असमंजसं ति काउंण सहति णिद्धम्मो न भवति ।
“भोयणमोए य उड्डाहो" ति वासे पडते प्रभाविते सेहे २बहीतो प्राणितं जइ मंडलीए भुंजति तो उड्डाहं करेति, पाणा इव एए परोप्परं संकटुं भंजंति । अहंपि णेहिं विट्टालितो। ताहे विप्परिणमति । मह मंडलीए ण भुजति ताहे असामायारी समया य ण कता भवति । जति वा ते साहवो हिस्सग्गमाणे मत्तएसु उच्चार-पासवणाति प्रायरंति, सो य तं दऔं विप्परिणामेजा, उणिक्खमते, उड्डाहं च करेति । अह साहवो सागारियं ति काउं धरेंति तो प्रायविराहणा। अह णिसग्गंते चेव णिसिरंति तो संजमविराधणा । जम्हा एवमादिदोसा तम्हा वासामु पजोसविते ण पव्वावेतव्यो । पुराणसड्ढेसुं पुण एते दोसा ण भवंति. तेण ते पवाविज्जति ।
कारणे पजोसविते वि पवाविज्जति । अतिसति जाणिऊण जत्थ पुवुत्ता दोसा णत्थि तं पव्वावेति । अणतिसति वि अव्वोच्छित्तिमाइकारणेहिं पवावेति ।।
इमं च जयणं करेंति - विचित्तं महति वसहिं गेण्हंति, प्राउक्कायजीवचोदणे पण्णविजति, प्रसरीरो धम्मो गत्थि त्ति काउं, मंडलीमोएम जतं करेंति, अण्णाए बसहीए ठवेंति, जत्तेण य उवचरंति ॥३१७४।। "सचित्ते" त्ति गयं । इदाणि “अचित्ते" त्ति दारं -
डगलच्छारे लेवे, छड्डण गहणे तहेव धरणे य ।
पुंछण-गिलाण-मत्तग, भायणभंगाति हेतू से ॥३१७॥ छार-उगल-मल्लमातीणं गहणं, वासा उडुबद्धगहियाण वोसिरणं, वत्थातियाण धरणं, छाराइयाण वा धरणं, जति ण गेण्हंति तो मासलहुं, जा य तेहिं विणा गिलाणातियाण विराहणा, भायणे वि विराधिते
१ गा० ३१६६ । २ वसहीनो अणिते । इत्यपि प्रत्यन्तरे । ३ गा० ३१६६ ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org