________________
वज्जालग्ग
अणवरयबहलरोमंचकंचुयं जणियजणमणाणंदं । ___जं न धुणावइ सीसं कव्वं पेम्मं च किं तेण ॥ ७ ॥
अनवरतबहलरोमाञ्चकञ्चुकं जनितजनमनआनन्दम् ।
यन्न धूनयति शीर्ष काव्यं प्रेम च किं तेन ।। २६. सो सोहइ दूसंतो कइयणरइयाइ विविहकव्वाइं ।
जो भंजिऊण अवयं अन्नपयं सुंदरं देइ ॥ ८ ॥ स शोभते दूषयन् कविजनरचितानि विविधकाव्यानि ।
यो भक्त्वा अपदम् अन्यपदं सुन्दरं ददाति ॥ २७. अत्थक्को रसरहिओ देसविहीणोऽणुणासिओ तुरिओ।
मुहवंचणो विराओ एए दोसा पढंतस्स ।। ९ ॥ अविरतो रसरहितो देशविहीनोऽनुनासिकस्त्वरितः ।
मुखवञ्चनो विराग एते दोषाः पठतः ।। २८. देसियसद्दपलोट्टं महुरक्खरछंदसंठियं ललियं ।
फुडवियडपायडत्थं पाइयकव्वं पढेयव्वं ॥ १० ॥ देशीयशब्दप्रवृत्तं मधुराक्षरच्छन्दःसंस्थितं ललितम् ।
स्फुटविकटप्रकटार्थं प्राकृतकाव्यं पठनीयम् ॥ २९. ललिए महु रक्खरए जुवईजणवल्लहे ससिंगारे ।
संते पाइयकव्वे को सक्कइ सक्कयं पढिउं ।। ११ ।। ललिते मधुराक्षरे युवतिजनवल्लभे सशृङ्गारे ।
सति प्राकृतकाव्ये कः शक्नोति संस्कृतं पठितुम् ।। ३०. अबुहा बुहाण मज्झे पढंति जे छंदलक्खणविहूणा ।
ते भमुहाखग्गणिवाडियं पि सीसं न लक्खंति ॥ १२ ।। अबुधा बुधानां मध्ये पठन्ति ये छन्दोलक्षणविहीनाः । ते भ्रूखङ्गनिपातितमपि शीर्ष न लक्षयन्ति ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
