________________
१३८
४०६. नीससिउक्कंपियपुलइएहि जाणंति नच्चिरं धन्ना । अम्हारिसीण दिट्ठे पियम्मि अप्पा वि वीसरइ ॥ ४ ॥ निःश्वसितोत्कम्पितपुलकितैर्जानन्ति नर्तितुं धन्याः । अस्मादृशीनां दृष्टे प्रिय आत्मापि विस्मर्यते ॥ अच्छउ ता फंससुहं अमयरसाओ वि दूररमणिज्जं । दंसणमेत्तेण वि पिययमस्स भण किं न पज्जत्तं ॥ ५ ॥ आस्तां तावत्स्पर्शसुखममृतरसादपि दूररमणीयम् । दर्शनमात्रेणापि प्रियतमस्य भण किं न पर्याप्तम् ॥
४०७.
वज्जालग्ग
४०८. अच्छउ ता लोयणगोयरम्मि पडिएण तेण जं सोक्खं । आयणिए वि पियसहि पिए जणे होइ निव्वाणं ।। ६ ।। आस्तां तावल्लोचनगोचरे पतितेन तेन यत्सुखम् । आणितेऽपि प्रियसखि प्रिये जने भवति निर्वाणम् ॥
४०९. हत्थ फंसेण वि पिययमस्स जा होइ सोक्खसंपत्ती । सा सरभसगाढालिगिए वि इयरे जणे कत्तो ॥ ७ ॥ हस्तस्पर्शेनापि प्रियतमस्य या भवति सौख्यसंपत्तिः । सा सरभसगाढालिङ्गितेऽपीतरस्मिञ्जने
कुतः ॥
४१०. ता किं करेमि माए लोयणजयलस्स हयसहावस्स । एक्कं मोत्तूण पिय लक्खेवि न लक्खए लक्खं ।। ८ ।। तत् किं करोमि मातर्लोचनयुगलस्य हतस्वभावस्य । एकं मुक्त्वा प्रियं लक्षयित्वा न लक्षयति लक्षम् ॥
४११. ता किं करेमि पियसहि पियस्स सोहग्गभारभमिरस्स । रायंगणं व खुब्भइ जस्स घरं दूइसंघेहिं ॥ ९ ॥
तत् किं करोमि प्रियसखि प्रियस्य सौभाग्यभारभ्रमणशीलस्य । राजाङ्गणमिव यस्य गृहं दूतीसंघैः ॥
क्षुभ्यति
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
