________________
पञ्चवस्तुके अनुयोगगणानुज्ञाद्वारम् ]
[ ५७५
સાધ્વીઓનેસ્વલબ્ધિનહોય એમજેકોઈકહેછેતે બરોબર નથી. કારણ કે શિષ્યા વગેરેઅનેભિક્ષા વગેરે ઉચિત વસ્તુમાં તેમને સ્વલબ્ધિ હોય જ છે. પીઢવયવાળી સાધ્વીજીમાં સ્વલબ્ધિ હોય એવી પૂર્વપુરુષોની આચારણા છે. યોગ્ય (પીઢવયવાળીમાં) અલ્પત્વ વગેરે દોષો પણ લાગતા નથી. [૧૩૩૪] जायसमत्तविभासा बहुतरदोसा इमाण कायव्वा ।
सुत्ताणुसारओ खलु अहिगाइ कयं पसंगेणं ॥ १३३५ ॥
वृत्ति:- 'जातसमाप्तविभाषा बहुतरदोषात् ' कारणा' दासां कर्त्तव्या', व्रतवतीनां 'सूत्रानुसारतः खल्वधिकादि' - द्विगुणादिरूपा, 'कृतं प्रसङ्गेन', प्रकृतं प्रस्तुमः इति गाथार्थः || १३३५ ।। સાધ્વીઓને (સંયમમાં) અધિક દોષોનો સંભવ હોવાથી જાતસમાપ્ત કલ્પની વ્યાખ્યામાં સૂત્ર પ્રમાણે સાધ્વીજીની સંખ્યા બમણી (દશ-ચૌદ) વગેરે કરવી. પ્રાસંગિક વર્ણનથી સર્યું. પ્રસ્તુત વર્ણન श३ री छीजे. [१334]
एत्थाऽणुजाणणविही, सीसं काऊण वामपासम्म । देवे वंदे गुरु, सीसो वंदित्तु तो भाइ ॥ १३३६ ॥
वृत्ति: - 'अत्र' - प्रक्रमे ' अनुज्ञाविधि' रयं - ' शिष्यं कृत्वा वामपाश्र्चे' आत्मन: 'देवान् वन्दते 'गुरुः' आचार्यः 'शिष्यो वन्दित्वा' ऽत्रान्तरे 'ततो भणति', वक्ष्यमाणमिति गाथार्थः ॥ १३३६ ॥ इच्छाकारेणऽम्हं, दिसाइ अणुजाणहत्ति आयरिओ ।
इच्छामोत्ति भणित्ता, उस्सग्गं कुणइ उ तयत्थं ॥ १३३७ ॥
वृत्ति:- 'इच्छाकारेण' स्वेच्छाक्रियया ऽस्माकं' दिगादि 'अनुजानीतेति' भणति, अत्रान्तरे 'आचार्य इच्छाम इति भणित्वा' तदनन्तरं 'कायोत्सर्गं करोति, तदर्थं 'दिगाद्यनुज्ञार्थमिति गाथार्थः ॥ १३३७ ॥
चवीसत्थय नवकार पारणं कड्डिउं थयं ताहे ।
नवकारपुव्वयं चिअ, कड्डेइ अणुण्णणंदिन्ति ॥ १३३८ ॥
वृत्ति:-‘चतुर्विंशतिस्तव'पाठ' नमस्कारपारणं ''नमोऽरहंताणंती' त्येवम् आकृष्य 'पठित्वा 'स्तवं' पूर्वोक्तं ' ततो नमस्कारपूर्वकमेवाकर्षति' पठति' अनुज्ञानन्दीमिति' गाथार्थः ॥ १३३८ ॥ सीसोऽवि भाविअप्पा, सुणेइ अह वंदिउं पुणो भाइ । इच्छाकारेणऽम्हं, दिसाइ अणुजाणह तहेव ॥ १३३९ ॥
वृत्ति:- 'शिष्योऽपि भावितात्मा' सन् 'श्रृणोत्यु 'पयुक्त:, 'अथ वन्दित्वा पुनर्भणति' शिष्य:-'इच्छाकारेणास्माकं' भगवन् ! 'दिगाद्यनुजानीते 'ति, 'तथैव' भणतीति गाथार्थः ॥ १३३९ ॥ ૧. ૧૩૨૮ થી ૧૩૩૫ સુધીની ગાથાઓ વ્યવહારસૂત્રના ચોથા ઉ.ના ભાષ્યમાં ૧૫ થી ૨૨ છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org