________________
४५२ ]
[ स्वोपज्ञवृत्ति-गुर्जरभाषाभावानुवादयुते निन्द्यं 'विषादितुल्यं', विपाकदारुणत्वाद्, 'आज्ञायोगश्च' सूत्रव्यापारश्च अत्र 'मन्त्रसमः', तदोषापयनादिति सूत्रार्थः ॥ ९९९ ॥
પ્રસ્તુતમાં ઈરાદાપૂર્વક જે કંઈ વિપરીત કરવામાં આવે તે બધું જ પાપ છેકનિંઘ છે અને વિષાદિ તુલ્ય છે. કારણ કે તેનો વિપાક (= ફળ) મહાદુઃખદાયી થાય છે. આજ્ઞાનું પાલન મંત્ર સમાન છે. કારણ ते विपरीत ४२वाना ॥२५ो थता होषोने ६२ ४३ छ. [८८८] उपसंहरन्नाह
ता एअम्मिवि काले, आणाकरणे अमूढलक्खेहिं ।
सत्तीए जइअव्वं, एत्थ विहि हंदि एसो अ ॥ १००० ॥ वृत्तिः- यस्मादेवं 'तस्मादेतस्मिन्नपि काले' दुष्पमारूपे 'आज्ञाकरणे' सौत्रविधिसम्पादने 'अमूढलक्षैः' सद्भिः 'शक्त्या यतितव्यं' उपसम्पदादी, 'अत्र विधिरे'ष व्याख्यानकरणे, 'हन्दी'त्युपदर्शने, 'एष च' वक्ष्यमाणलक्षण इति गाथार्थः ॥ १००० ॥
G५सं॥२ ४३ छ
માટે દુપ્પમ કાલમાં પણ સજ્જન પુરુષોએ ઉપયોગવાલા બનીને ઉપસંપદા આદિ ધર્મકાર્યોમાં સૂત્રોક્ત વિધિનું પાલન કરવામાં યથાશક્તિ પ્રયત્ન કરવો જોઈએ, વ્યાખ્યાન કરવામાં વિધિ આ (=७वे वाशे ते) छ. [१०००]
मज्जण निसिज्ज अक्खा, किइकम्मुस्सग्ग वंदणं जिढे।
भासंतो होइ जिट्ठो, न उ पज्जाएण तो वंदे ॥ १००१ ।। वृत्तिः- 'मार्जनं' व्याख्यास्थानस्य, 'निषद्या' गुर्वादः, 'अक्षाः'-चन्दनका उपनीयन्ते, 'कृतिकर्म' वन्दनमाचार्याय, 'कायोत्सर्गो'ऽनुयोगार्थः, ‘वन्दनं ज्येष्ठ'विषयम्, इह 'भाषमाणो भवति ज्येष्ठः न तु पर्यायेण, ततो वन्देत' तमेवेति गाथार्थः ॥ १००१ ॥
(१) वायनाना स्थगने प्रमायु, (२) गुरु साहिन भासन पाथरपुं, (3) स्थापनाचार्य ५५२0441, (४) मायायन वहन ४२, (५) अनुयो। (= व्यायान) माटे योत्स[5२वो, (६) મોટાને વંદન કરવું, અહીં દીક્ષાપર્યાયથી નહિ પણ જે વાચના આપે તે મોટો સમજવો, તેથી જે વાચન આપે તેને જ (દીક્ષાપર્યાયથી મોટાએ પણ) વંદન કરવું. [૧૦૦૧] व्यासार्थं त्वाह___ठाणं पमज्जिऊणं, दोन्नि निसिज्जाउ होंति कायव्वा ।
एक्का गुरुणो भणिआ, बीआ पुण होइ अक्खाणं ॥ १००२ ।। वृत्तिः- 'स्थानं प्रमृज्य', व्याख्यास्थानं, 'द्वे निषो भवतः कर्त्तव्ये' सम्यगुचितकल्पैः, तत्रैका गुरोर्भणिता' निषीदननिमित्तं, 'द्वितीया पुनर्भवति' मनागुच्चतरा 'अक्षाणां', समवसरणोपलक्षणमेतदिति गाथार्थः ॥ १००२ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org