Page Text
________________
૨૦ ]
[स्वोपज्ञवृत्ति-गुर्जरभाषाभावानुवादयुते वा । ततो 'वर्द्धते चरणं' चारित्रं, 'इय' एवं 'अभ्यासातिशयात्' अभ्यासातिशयेन तत्रान्यत्र वा जन्मनि कर्मक्षयभावात् 'शिष्याणां भवति परमपदं' मोक्षाख्यम् । इति गाथार्थः ॥ २४ ॥
ઉપર્યુક્ત વિષયને જ સવિશેષ જણાવે છે
ગુરુથી અનુવર્તના કરાતા (= હિતમાં જોડાતા) શિષ્યો ચારિત્રમાં સ્થિર થાય છે, તેથી જ્ઞાનદર્શનને પામે છે, કારણ કે ચારિત્રમાં સ્થિર થવાથી (વિશેષ) જ્ઞાન-શ્રદ્ધાની પ્રાપ્તિ થાય છે. જ્ઞાનશ્રદ્ધાની (વિશેષ) પ્રાપ્તિ થવાથી રાગાદિ દોષો ક્ષીણ બને છે. રાગાદિ દોષોની ક્ષીણતાથી ચારિત્રની વૃદ્ધિ થાય છે. એ રીતે ઉત્તરોત્તર (જ્ઞાનાદિનો) વિશિષ્ટ અભ્યાસ થાય છે, અને એનાથી આ ભવમાં કે ભવાંતરમાં સર્વ કર્મનો ક્ષય થતાં શિષ્યો મોક્ષરૂપ પરમપદને પામે છે. [૨૪]
एआरिसा इहं खलु, अण्णेसिं सासणम्मि अणुरायो ।
बीअं सवणपवित्ती, संताणे तेसु वि जहुत्तं ॥ २५ ॥ वृत्तिः- तान् ज्ञानादियुतान् दृष्ट्वा 'ईदृशा' ज्ञानादियुक्ता 'इहं खलु' इहैव जिनशासने इति, 'अन्येषां' गुणपक्षपातिनां 'शासने अनुरागो' भवति, भावत एव शोभनं भव्यमिदं शासनमिति 'बीज' इत्येतदेव सम्यक्त्वापवर्गबीजं, केषाञ्चित्त्वनुरागातिशयात् 'श्रवणप्रवृत्तिः' अहो शोभनमेतदिति श्रृण्वन्त्येवापरेऽङ्गीकुर्वन्ति च 'सन्ताने' इत्येवं कुशलसन्तानप्रवृत्तिः 'तेषामपि' अन्येषां सन्तानिनां 'यथोक्तं'-विज्ञानादिगुणलाभतः परमपदमेव । इति गाथार्थः ॥ २५ ॥
શિષ્યોને જ્ઞાનાદિથી યુક્ત જોઈને ગુણપક્ષપાતી જીવોને જૈનશાસન ઉપર અનુરાગ થાય છે. અહો ! આ જૈનશાસન સુંદર છે-ઉત્તમ છે'' એ પ્રમાણે ભાવથી શાસન પ્રત્યે થતો અનુરાગ સમ્યક્ત્વનું અને મોક્ષનું બીજ છે. કેટલાક જીવો શાસન પ્રત્યે અતિશય અનુરાગ થવાથી “અહો ! આ શાસન ઉત્તમ છે” એમ વિચારીને જિનવાણીનું શ્રવણ કરે છે, જયારે કેટલાક જીવો એનાથી પણ આગળ વધીને શાસનનો સ્વીકાર કરે છે. (= સમ્યકત્વ કે ચારિત્રનો સ્વીકાર કરે છે.) આ પ્રમાણે શાસનમાં નવા નવા જીવો જોડાવાથી શાસનની શુભ પરંપરા ચાલે છે. એ પરંપરામાં આવેલા જીવો પણ વિશિષ્ટ જ્ઞાનાદિની પ્રાપ્તિ કરીને મોક્ષપદને જ પામે છે. [૨૫].
इय कुसलपक्खहेऊ, सपरुवयारम्मि निच्चमुज्जुत्तो ।
सफलीकयगुरुसद्दो, साहेइ जहिच्छिअं कज्जं ॥ २६ ॥ वृत्तिः- 'इय' एवं कुशलपक्षहेतुः' पुण्यपक्षकारणं स्वपरोपकारे नित्योद्युक्तो' नित्योद्यत: 'सफलीकृतगुरुशब्दो' गुणगुरुत्वेन साधयति यथेप्सितं कार्यं' परमपदम् । इति गाथार्थः ।। २६ ।।
આ પ્રમાણે શિષ્યોના પુણ્યનું કારણ બનનારા અને સ્વ-પરના ઉપકારમાં નિત્ય ઉદ્યમવાળા ગુરુ ગુરુશબ્દને સાર્થક કરે છે. કારણ કે ગુણોથી ગુરુપણું છે, ગુરુપદથી નહિ. આવા ગુરુ પરમપદને સાધે છે પામે છે. [૨૬]
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 001650 |
| Book Title | Panchvastukgranth Part 1 |
| Original Sutra Author | Haribhadrasuri |
| Author | Rajshekharsuri |
| Publisher | Arihant Aradhak Trust |
| Publication Year | |
| Total Pages | 322 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Religion, & Principle |
| File Size | 23 MB |