________________
वईरजंघकुमारकहाँ
दीवे महाविदेहे वासे खीपयट्ठिए नयरे' सुविहिवेज्जस्स वइरजंघजीवो केसवो नाम पुत्तो जाओ । सिरिमई जीवो पुण तत्थेव सेट्टिसुओ अभयघोसो नाम समुप्पन्नो । तत्थ वि तहेव ताण मित्तभावो । जद्दिवसं चेव केसवो जाओ तद्दिवसं जाया इमे चत्तारि वयंसया । तं जहा-रायपुत्तो अमच्चपुत्तो सेट्ठिपुत्तो सत्थवाहपुत्तो य । आबालभावाओ चेव जाया तेसि केसवेण सह परममित्तया ।
अण्णया कयाइ वेज्जस्स घरे एगओ सव्वेसि सण्णिसण्णाणं तत्थ' साहू महप्पा किमिकुठेण गहिओ भिक्खट्टा समागओ । तं साहं दट्टण सप्पणयं सहासं सोवालंभं तेहि केसवो भणिओ--"तुब्भेहिं लोगो चेव खाइयव्वो कि न तुब्भेहिं तवसिस्स वा अणाहस्स वा किरिया कायव्वा ?" सो भणइ करेमि, कहं ? तेहिं भणियं--"एस महातवस्सी तव-सुसिय-सरीरो निप्पडिकम्म-सरीरो किमिकुट्ठोवद्दवो जंगमतित्थं । पडिपुण्णपुण्णोदएण तुह घरंगणमागओ । जइ एयस्स चिगिच्छं न करेसि तो निरत्थयं ते वेज्जयं ।" तेण भणियं-“करेमि। किंतु न संति मह घरे ओसहाणि ।" तेहिं भणियं--"अम्हे मोल्लं देमो, कि ओसहं जाइज्जउ?" सो भणइ-"कंबलरयणं गोसीसचंदणं च । तइयं सहस्सपागं तेल्लं तं पुण मह घरे चेव अत्थि । ताहे ते मग्गिउं पवत्ता । आगमियं तेहिं जहा अमुगस्स वुड्ढवाणियगस्स अत्थि एयाणि दोण्णि वि दुन्नि लक्खा दविणजायस्स घेत्तूण गया ते वणियसगासं । सो वाणियगो भणइ--"किं देमि ? ते भणंति-"कंबलरयणं गोसीसचंदणं च देहि । सो वाणियगो भणइ--'कि इमेहि पओयणं ?' तेहिं भण्णइ-“साहस्स किरिया कायव्वा ।" तेण भणियं--"अलाहि मम एएण दविण-जाएण, इहरहा चेव गेण्हह, करेह साहुस्स* किरियं, मम वि धम्मो होउ'त्ति सो वाणियओ चितेइ--"जइ ताव एएसि बालत्तणे वट्टमाणाणं एरिसा सद्धा धम्मस्स उवरिं, मम मंदपुण्णस्स पुण इहलोगपडिबद्धस्स नत्थि, ।
पलियछलिण-जर-रक्खसि धाइओ सिरिचडिय । करकंपहिं पयथक्क दंत सव्वि वि पडिय । नयण-कन्नगयसण्णहं सु उड्डणमणओ, तह वि मो हुन वि मिल्लइ घरधंधा तणओ ॥१०७०।। सो संवेगमावण्णो तहारूवाणं थेराणं अंतिए पव्वइओ सिद्धो य । भणियं चकंबलरयणं गोसीसचंदणं दो वि ताण दाऊण । पव्वइओ सो वणिओ तेणेव भवेण अंतगडो ॥१०७१।।
इमेवि घेत्तण ताणि ओसहाणि गया तस्स साहुणो पास जत्थ सो उज्जाणे पडिम ठिओ । ते तं पडिमं ठियं वंदिऊण अणुण्णविति-"अणुजाणह भयवं ! -अम्हे तुब्भं धम्मविग्धं काउमुवट्ठिया ।” ताहे तेण तेल्लेण' सो साहू अब्भंगिओ । तं च तेल्लं रोमकूवेहिं सव्वं अइगयं । तम्मि य अइगए किमिया सव्वे वि संखुद्धा । तेहिं चलिएहिं तस्स साहस्स अईव वेयणा पाउन्भूया । ताहे ते णिग्गया दठ्ठण कंबलरयणेण सो पाउओसाह। तं च सीयलं तेल्लं उण्हवीरियं ते किमिया तत्थ लग्गा, ताहे पूवाणीयमय-गोकडेवरे पप्फोडियं, ते सव्वे पडिया, ताहे सो साह चंदणेण लित्तो । तओ समासत्थो जाओ । एवं एक्केसि दो तिण्णि वारे अब्भंगिऊण सो साह तेहिं नीरोगो कओ। पढमं मक्खिज्जइ, ताहे पाउणिज्जइ, पच्छा लिप्पइ गोसीसचंदणेणं, पुणो वि मक्खिज्जइ । एवमेयाए परिवाडीए पढमन्भंगे तयागया किमिया निग्गया । बीयाए मंसगया । तइयाए अट्ठिगया बेइंदिया निग्गया । तओ संरोहणीए ओसहीए कणयवण्णो जाओ सो मणी । ताहे खामित्ता पडिगया । विक्कीयं कंबलरयणं जायं अद्धमोल्लं । तओ चितियमणेहि एयं दव्वं अन्नं च नियनिय विभागागयं दाऊण दंसणविसोहणट्टा भुवणगुरुणो जइ भवणं कीरइ तो सोहणं भवइ । सव्वेसि सम्मएण तहेव कयं । समयभणिएण विहिणा सद्धा-संवेगपुलइयंगेहिं अक्खयनीविसमेयं भव-जलनिहि-तरणतरकंडं वरपउमराय-मणिकलस-पसर-संरुद्ध-रविरह-पयारं करावियं मणहरं जिणभवणं तेण दव्वेण । तओ वोलीणेसु कइवयदिणेस १. वच्छतावति विजए पभंकराइ नयरीए आवचू० २. खिइपइट्ठिए पा० । ३. सणिसण्णाणं चिठ्ठताणं तत्थ पा० । ४. कि मएहिं जे० । ५. साहु । किरि० पा० । ६. नत्थि, सो संवेग० पा० । इमेवि घे. जे । ७. ताहे ते तेल्ले. जे। ८. ओ तं च जे०। ९. पक्खोडियं जै० । १०. एक्केसं दो० जे० ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org