Page Text
________________
१०७
वरजंघकुमारकहा
सिहरसंठियाए णयरबाहिरूज्जाणे गुणंधरसाहुणो केवलणाणमहिमा गयदेवसमुज्जोयं दट्ठूण जाईसरणं समुप्पणं । तओ विष्णाय पुग्वभववइयरं तं ललियंगयदेवं मणसा वहमाणी 'किं मह तेण विणा संलावेणं करणं ? ति चितिऊण मोणं पडिवण्णा सखेया जणणि जणया सेसपरियणो य-
अम्मि दिने रहसि पुच्छिया अंबधातीए -- "जहा वच्छे ! सिरिमइ, जइ केणइ कज्जवसेण पडिवण्णं मूयत्तणं ता मह कहे । जइ अहणिज्जं ण होइ जेण पडियारं चितेमि ।" तं सुणिय वाहजल भरिय - लोयणाए जंपियं सिरिमईए-"अम्मो ! णत्थि तुह अम्हणिज्जं ।" ततो साहियं सव्वं पि णियमूयत्तणकारणं । ततो तीए भणियं -- “वच्छे ! एवं तु पुव्वभवचरियं सवित्थरं पडिलिहिज्जउ । ततो हं सव्वत्थ हिंडावेहामि । सो विललियंगतो जइ माणुसत्ते आयातो होही तो सचरियं दट्ठूण जाई सरिहीति, तेण सह णिव्वयहियया विसयसुहमणुभविहिसि । ततो तीए अणुमण सज्जित पडो । विविहवण्णेहिं' वट्टियाहि दोहि वि जणीहि लिहितो चित्तपडो । तत्थ य पढमं णंदिग्गामो लिहितो, अंबरतिलयपव्वयसंठिय' कुसुमियासोग - तरुतलसन्निसन्ना गुरुवो देवमिहुणं च वंदणागयं, ईसाणो कप्पो सिरिप्पभं विमाणं सदेवमिहुणं, महाबलो राया सयंबुद्ध-संभिण्णसोयसहितो, निन्नामिगा य तवसोसियसरीरा ललियंगओ सयंप्रभा य सनामाणि । तओ निष्फण्णे चित्तकम्मे धाई पट्टगं गहेऊण धाईसंडं दीवं वच्चामि त्ति । उप्पइया तमालदलसामलं गयणयलं खणेणं नियत्ता पुच्छिया च सिरिमइए - - " अम्मो ! कीस लहुं णियत्तासि ?" तीए भणियं -- "वच्छे ! निसामेसु कारणं । इहं अम्ह सामिणो तुज्झ पिउणो वरिसवट्टमाणणिमित्तं विजयवासिणो रायाणो वहूया समागया, ता जइ इहेव होही ते हिययवल्लहो तो कयमेव कज्जं'ति चितिऊण नियत्तम्हि । जइ पुण एयाण विजयवासीण राईणं मज्झे न होही तो पुणरवि तस् गवेसणे जत्तं करिस्सामि त्ति । ततो सिरिमईए भणियं -- " अम्मो ! सुट्टु कयं । तओ बीयदि गया पट्टगं गहाय पच्चावरण्हे आगया पसण्णमुही भणइ - - 'पुत्ति ! निव्वुया होहि । दिट्ठो सो ते हिययाणंददाई ललियंगओ ?" सिरिमईए भणियं - "अम्मो ! सासु कहि सो दिट्ठो ?" तीए भणियं - " पुत्तिगे ! मए रायमग्गे पसारिओ पट्टगो । तं च पस्समाणा आलेक्खकुसला* आगम पमाणं ६ करेंता देवलोगाई पसंसंति । जे अकुसला ते वण्णख्वाईणि वण्णति । दुर सणरायसुओ दुद्दंतो कुमारो सपरिवारो, सो महत्तमेत्तं पट्टगं पेच्छिऊण ७ मुच्छितो पडिओ धरणिवट्ठे । खणेणासत्थी हुआ पुच्छिओ मस्से हि - "सामि ! किमेत्थ मुच्छिया ? " सो भणइ - 'चरियं नियगं पट्टग-लिहियं दट्ठूण मए सुमरिया जाई । अहं ललियंगओ देवो आसि सयंपभा मे देवि त्ति । मया य पुच्छितो - - " पुत्त ! साहसु, को एस सन्निवेसो ? भणइ पुंडरगिणी नयरी, पव्वयं मेरुं साहइ । अणगारो को एस ? भणइ ? वीसरियं से नामं । कप्पं सोहम्मं कहे । राया मंतिसहितो को एस त्ति । "का" वि एसा तवस्सिणी ?" ण जाणामि से नामं ति । तओ मायावि त्ति एसो त्ति नाऊण मए वि° मायाए भणियं - पुत्त ! संवयइ सव्वं जं ते जम्मंतरे, वीसरियं सो चेव तुमं ललियंगओ सा पुण ते सयंप्रभा नंदिग्गामे पंगुलिया कम्मदोसेण जाया । सुमरियपुव्वभवाए एवं नियचरियं तव मग्गणहेउं पट्टगे लिहियं मम धायसंडं गयाए समप्पिओ एस चित्तपट्टगो । पंगुलियाए वि मए " तं पइ संजायाणुकंपाए तुह गवसणं कयं । अज्ज पुण पंगुलिया पुणेहिं दिट्ठों तुमं, ता एहि पुत्त ! जेण नेमि धायइसंडं १२ मेलेमि । पंगुलियाए तुह विओए दुक्खं जीवइ सा वराई, तस्स वंचणत्थं मायाए एवं पयंपियमोणमासिया अहं ।" एवं सुणिय उवहसिओ ३ सो दुदंतकुमारो । वयंसहि भणिओ य--"अहो ते पुण्णपगरिसो जेणेरिसं कलत्तं संपत्तं । गम्मउ पासिज्जउ पंगुलियत्ति । तओ विलक्खवयणो अवक्कतो दुदंतकुमारो । मुहुत्तमेत्तेण समागओ लोहग्गलणयराओ वइरजंघो नाम कुमारो । पट्टगं दट्ठूण सो ममं भणियाइओ -- " केणेयं चित्तकम्मं लिहियं ?" ति । मए भणिओ कि निमित्तं पुच्छसि ?" सो भणइ - - " ममेयं चरियं । अहं ललियंगओ नाम आसि । सयंपभा मह देवी असंसयं तीए लिहियं । तीए वा उवएसेण १४ अण्णेणं ति तक्केमि ।
१. वन्नाहि दो० ओ० । २. संसिय पा० । आ० चू० । ३. खणेण य पा० । आ० चू० । ४. पुत्ते प० । आ० चू० । ५. अगम कु० जे० । ६. • ला आगमपमाणं करेंता पसं० अ० चू० । ७ पासिंऊण प० । ८. कथा ए० जे० । ९. ण जाणे स नामं जे० । १०. विसाया० जे० । ११. ०ए वि तं जे० । १२ मेलिमि जे० । १६. अवहसि० पा० । १४. उवदेसवसेणं ति आ० चू० ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 001593 |
| Book Title | Jugaijinandachariyam |
| Original Sutra Author | Vardhmansuri |
| Author | Rupendrakumar Pagariya, Dalsukh Malvania, Nagin J Shah |
| Publisher | L D Indology Ahmedabad |
| Publication Year | 1987 |
| Total Pages | 322 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Literature, & Story |
| File Size | 8 MB |