Page Text
________________
१४
रथमदनपुरमा आवी मुलसा त्रास फेलाववा मांड्यो घेर घेर लोको मरवा लाग्या. शेरीमे शेरीओ हाउकांना गंज खडकाया. नगरमां रोककळ थई रही. आाहेर मुडदांनी दुर्गन्धे भराई गयु. बाळको, वृद्धो, युवानो, स्त्रीओ कोई बाकी न रहयु. ऋषिदत्ताने अबस्वापिनी निद्रा आपी माणसोने मारी तेमने कनकरथना आवासमां नांखवा मांड्या. ऋषिदत्ताना होठ अने वस्त्रो लोहीथी रयां अने तेनी शय्या पासे मांसथी भरेल करंडिया गोटव्या. बारणे लोकोनो हाहाकार सांभळतां सवारे जागेला कुंवरे ऋषिदत्ताना मां पर लोही जोयु, हाथ लोहीवाळा दीठा, मांसना करंडिया तेनी पथारी पासे दीठा अने ते वहेमायो. पोतानी निर्मळ पत्नीनी बाबतमा शंका जागी. ऋषिदत्ताने तेणे जगाडी. ते जागी. (१२)
कनकरथे तेने प्रश्नो का. साची हकीकत संकोच वगर कही देवा फरमाव्यु. ऋषिदत्ताओ दुःखपूर्वक जणाव्यु के पोते कोई इन्द्रजाळनो भोग थई पडी छे. लोहीथी जने ऊलटी आवे, मांसनी गंधमात्रथी जे दूर नासे, छरी देखतांय जेने डर लागे ओवी ते जन्मथी दयाळु अने धर्मवंत होई कोई पूर्वकर्मना परिणामे आ पीडा सही रही छे अने पति इच्छे ते कसोटीओ चडी शकशे मेवी खातरी आपी. पति अने अपराधी गणतो होय तो पोताने हाथे अनो शिरच्छेद करी शके छे अम कहा. कनकरथने पत्नीनी निर्दोषतानी प्रतीति थई. पोताने हाथ पत्नीनां आंसु लछी तेने आवासन आप्यु. (१३)
नगरमां मचेला हाहाकारने कारणे गुस्से थग्रला हेमरथ राजाओ नगररक्षकने बोलाव्यो अने तेने सखत ठपको आपी विगतो मांगी. भयथी थरथर कांपता तलारे पोतानी बधी शक्ति कामे लगाड्या छतां तपासमां निष्फलता मळी होवान जणाव्यं. राजाओ ढंढेरो पिटावी नगरमांधी बधा पाखडीओ अने कामणटमण करनारा, जोषी, दरवेश, गणिका, सन्यासीओ वगेरेने काढवा मांड्या.
आ तकनो लाभ लई, मुलसा राजसमामा पहेांची अने निषोने सजा न करवा तथा पोते गुनेगारने शोधी आपशे अम राजाने कहेवडाव्यु. राजाओ अने बोलावी. (११)
__भयंकर देखाववाळी सुलसा योगिनी राजसभामा गई अने आडंबरपूर्वक राजाने संन्यासीओने हेरान न करवा जणाव्यु. स्वप्न आव्यु तेमां राजकुंवरनी बहु ज आ उपदवन कारण छे अम स्वानमा आवेली देवी कहीने अदृश्य थई गई-वी मुलसानी वाणी सांभळी राजा चकित थयो ने तेने मानपूर्वक विदाय करी. (१५)
राजाओ ते राते कुंवरने पोतानी पास राखी पुत्रवधनु चरित्र जोबा अंक माणसने छानो तेने घर भोकल्यो. पत्नीनु हवे शुं थशे तेनी फिकर करतो कुंवर रात्रे ऊंघी शक्या नहीं. तेने घर जासूस पहांच्यो ते समये सुलसा तेने कोइ देखे नहीं ले रीते मांस वगेरे राज्यु. जासूसने अम ज लाग्यु के आ बधां कारस्तान ऋषिदत्त नां ज छे. तेणे राजा पासे जईने ते प्रमाणे जाहेर कर्यु. राजा कोप्यो. कुंवरने तेणे सखत ठपको आप्यो. कुंवरे ऋषिदत्तानो बचाव को त्यारे राजा वधु गुस्से थयो. खिन्न बदने कुंवर पाताने आवासे आव्यो. आत्रीने तेणे योगिणीओ राजाने जे कहूयु हतु तेनी तथा राजा चर भारफते करावेली तपासनी बात ऋविदत्ताने करी. पोते 'मषिदत्तानु दुःख देखी नहीं शके ने प्राणत्याग करशे अब कंबरे कहय त्यार ऋषिदना तेने धीरज आपी. (१६)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 001581 |
| Book Title | Rushidattras |
| Original Sutra Author | Jayvantasuri |
| Author | Nipuna A Dalal, Dalsukh Malvania |
| Publisher | L D Indology Ahmedabad |
| Publication Year | |
| Total Pages | 206 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Story, & Literature |
| File Size | 11 MB |