Rushidattras

SR No.: 001581
Original Sutra Author: Jayvantasuri
Author: Nipuna A Dalal, Dalsukh Malvania
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Total Pages: 206
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Story, & Literature
File Size: 11 MB

Page 24

१५
गुस्से थयेल हेमरथे पोताने सेवकोने ऋषिदत्ताने केश झाली पकडी, बांधी अने गाम बहार काहबानो हुकम को, तेने स्थळे स्थळे फेरवीने, तेनु खूब अपमान करी अते स्मशानमां लई जई हणवानी आज्ञा करी. ते प्रमाणे ऋषिदत्ताने विकृत करी गधेडे बेसाडी गाममां फेरव्या पछी स्मशानमां लड़ गया. तेने हणवाने माराओ तलवार काढी. तेणे ऋषिदत्ताने अंतकाळे इष्टदेवने स्मरी लेवा कहयु. आकुळव्याकुल श्रयेली ऋषिदत्ता ते समये मूर्छित थइ जमीन पर पड़ी. तेने मरेली जाणी राजाना माणसो चाल्या गया. थोडी बार पछी ऋषिदत्ताने भान आव्यु अने ते नाठी. (१७)
पतिनु वहाल संभारी विलाप करती ऋषिदत्ता पोताना कर्मने दोष देवा लागी. (१८) भलभला राजा, ऋषिवरो ने तीर्थरोने पण कर्म नयां छे अम मानी आश्वासन
मेळव्यु. (१९)
अथडाती-कुटाती, अनेक कष्ट वेठती ऋषिदत्ता दक्षिण दिशामां आग वधी. मार्गमा पोते रोपेलां वृक्षो जोतां तेने कांइक शांति थई. ओ अंधाणी ते पिताना आश्रममा आवी. (२०)
आश्रममां पिताने संभारी ते खूब रडी. पोते अकली केवी रीते रहेशे मे प्रश्न भयो विचार करवा लागी. पिताओ बतावेल अक औषधि अवी हती के जेनी मददथी स्त्री पुरुष बनी जाय. ते औषधि कानमां घाली ऋषिदत्ता नररूप बनी गई ने आश्रममां धर्मध्यान करती रहेवा लागी. (२१)
ऋषिदत्ताने संभारी कनकरथे पुष्कळ विलाप कर्या अने तेनी पाछळ पोते मरवा तैयार भयो. कुंटुबीजनोभे रोक्यो. (२२)
पत्नीना गुण संभारी कनकरथ दुःखमां दिवस गाळवा लाग्यो. (२३)
सुलसा योगिनीले पोते करेल ऋषिदत्तानी अवदशानी वात रुखमणीने करी. ओ वात जागी सुंदरपाणि राजाओ हेमरथ राजा पासे दूत मोकल्यो. दूते हेमरथने पूछयु के तमारो पुत्र परणवा आवतो हतो ते पाछो केम वळी गयो ? अमारा राजा तो वाट जुबे छे, भाटे कनकरथने विवाह माटे मोकलो. हेमरथे कुटुंबीओने भेगां करी पुत्रने वारंवार समजाव्यो. छेक्टे, मन मानतुं न हतु छतां, कनकरथ पितानु वचन टेली न शक्या. (२४)
पोतानी जातनो तिरस्कार करतो कनकस्थ सैन्य साथे काबेरी तरफ चाल्या. मार्गमां शुभ शुकन थया. मनमां धीरज धरतो ते ते ज वनमां आव्या ज्यां पोते ऋषिदत्ताने परण्यो हतो. (२५)
ते वन जोतां कुंवरनु मन भराई आव्यु. वनमा जुदा जुदा स्नेहसंभारणा रूप रथको जोई तेने घरो विषाद थयो. (२६)
प्रियाना समागमने सूचत्रता इंगितो कुंवरने थता रह्या. कनकस्य जिनमंदिरमा गयो. त्यां रहेती मुनिषधारी ऋषिदत्ता तेना हाथमां पुष्पादिक मूकतां थयेल स्पोथी कुंवरने आनंद थयो. कुंवर रुखमणीने परणवा जाय छे से वात ऋषिदत्ता समजी गई. जिनसेवा पतावी बन्ने आश्रममा आया. कुमरे पूछ परछ की. मुनिवेषधारी ऋषिदत्ता राजा हरिषेणनो उल्लेख की पते पांच वर्ष तीर्थयात्रा करी पाछो फर्या छ अम जगाव्यु. (२७)