________________
કરવાવાઝશ્રદ્ધાન્યરઃ | पश्यन्नहंयुराश्चर्य, गुरूनपि न पश्यति ॥ ३८॥
મોટા ગર્વ-અહંકારરૂપી પર્વતના ઉંચા શિખર પરથી ઉચી ડોક કરીને જેતો અહંકારી પુરૂષ આશ્ચર્યની વાત છે. કે ગુરુજનેને પણ જોઈ શકતું નથી, ૩૮.
उच्चस्तरमहङ्कारनगोत्सङ्गमसौ श्रितः । युक्तमेव गुरून्मानी मन्यते यल्लघीयसः ॥ ३९ ॥
અતિશય ઊંચા અહંકારરૂપી પર્વતના ખેાળામાં રહેલો આ માની પુરુષ ગુરુ એને પણ જે લઘુ-તુચ્છ માને છે તે યુક્ત જ છે જ ૩૯.
तिरयन्नुज्ज्वलालोकमभ्युन्नतशिराः पुरः । निरुणद्धि सुखाधानं, मानो विषमपर्वतः॥४०॥
માન એ સન્મુખ રહેલા ઉજજવલ પ્રકાશને ઢાંકતે, અતિશય ઊંચા શિખરવાળે વિકટ પર્વત છે કે જે સુખના આગમનને રોકે છે. ૪૦,
* કારણ કે માની પુરુષ પર્વતના શિખર ઉપર ચઢેલે છે જ્યારે ગુરુજને તે પર્વતની નીચે રહેલા છે એટલે પર્વત ઉપર રહેલાને નીચે રહેલા માણસે લધુ સ્વરૂપમાં દેખાય તે વાસ્તવિક જ છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
