________________
જિન-સ્નાત્ર-વિધિ
[१८] [ वसन्ततिलकवृत्तम् ] मेहावलि ब्व गअणंगण-वित्थरंती, वाआवधूभ कसणागुरु-धूम-लेहा । पालेउ वो दिणयरं पिव लंघयंती, वीरं जिणं जय-विणिज्जिय-जे- पक्वं ॥२१॥
[पं ] वसन्ततिलकवृत्तम । अस्य व्याख्या- भूयोऽपि धूमाचलि[:] वीरं जिनं लङ्घयती(न्ती) दिनकर मिव कृष्णागुरु-धूमलेखाऽपि गगनाङ्गणे विस्तारयन्ती बातावधूना सा' चासौ कृष्णागुरु-धूमले खा च सा वीरं जिन लङ्घयन्ती आक्रामन्ती वः पालयतु । किंविशिष्टं जिनम ? विनिर्जित-जेय-पक्षम । 'जि जये' अस्य धातो: 'अचो यत् गुणोऽनुबन्धलोपश्च शक्यार्थे ' [पा. ३-१-९७] जेतुं शक्या: जेयाः कुतीर्थिकाः, तेषां पक्षो नित्योऽनित्यो वेति पक्षद्वयेऽपि अर्थ-क्रिया कर्तुं न याति, वस्तु-स्वरूपं तु त्रयात्मकम् । यतो हि मृत्पिण्डरूपतया विनष्टम् , घटरूपतयोत्पन्नम् , मृद्-द्रव्यरूपतया तिष्ठति नित्यम् । भगवानप्याह-' उत्पाद्-व्यय-ध्रौव्ययुक्तं सद्' [तत्त्वार्थसू. अ. ५, म. ३०] इति । अत्र च बहु वक्तव्यम् , तत्तु नोच्यते; प्रन्थ-विस्तर-भयादिति । विनिर्जितो जेय. पक्षो येन, तमेवम्भूतं जिन कृष्णागुरु-धूमलेखा आक्रामन्ती शुष्मान् पातु ॥२१॥ (पू. २१. ) { पतति वृत्तथी, पाथी
शश्री पशु धूभावाल-] જેમ મેઘાવલિ આકાશ-માર્ગમાં વિસ્તાર પામતી (ફેલાતી) સૂર્યને ઓળંગે તેમ વિખરાયેલ પવન વડે કૃષ્ણગર [ધૂપ ની १ ता. चा। २ ता. ग्रथि-। ३ ता. १९ ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org