________________
निषे:-विधि [6] [ पं. ] तदिति वाक्योयन्यासार्थः। तद् यदि भवतस्तव पूर्वावस्थां गृहस्थावस्थामास्थाय कल्पयित्वा अभिषेकादीन कुर्वन्ति । आदिग्रहणाद् भवन-गीत-वादित्रादीनां ग्रहणम् । गुरोः संबन्धिनं गुरुश्चासौ उपदेशश्च तं चास्थाय हृदि व्यवस्थाप्य अभिषेकादीन् निहींकाः कुर्वन्ति; ततस्तेषां सर्वत्रानिरूपितप्रज्ञानाम् अर्द्धजरतीन्यायानुसारिणां विभूषायां कः प्रद्वेषः ? इति संबन्धः । विभूनम ? गुरोग्गुरूपदेशममास्थायेति स विशिष्यते- 'कृतस्येन्द्रादिभिरनुकारोऽनुकरणमिति एवंभूतो य उपदेशः, अथवा करणक्रियाविशेषणम्, कृतस्यानुकारो यस्मिन् करण इति । वसोव्यस्य विनियोगो वसु-[वि]नियोगः विशिष्टो देवपूजाऽऽदि-निमित्तो वसुनियोगो यस्मिन् , उपदेशकरणे वा आगममागमभूतमुपदेशम् आगमे वा भवं करणमिति । न विद्यते अपायः विसंवादः पुण्यानुबन्धित्वेन यस्येति निरपायं यन्महाफलं तस्य य उपलम्भः प्राप्तिस्तस्याभ्युदयो यस्मिन् उपदेशे करणे चेति ।। [१२-१३ ॥]
(गू. २१.) ने, ते आपनी पूर्व अवस्था( स्थ-२३वस्था)ने કપીને ઇંદ્રો વગેરેએ કરેલ, તેના અનુકરણરૂપે, તથા આગમ સાથે વિસંવાદ ન કરનાર, પુણ્યાનુબંધિ નિવિન મહાફલની પ્રાપ્તિ, અભ્યદય કરનાર હેઈ, શ્રધતિશય-પૂર્વક વિશિષ્ટ વિનિગ કરવામાં આવે છે. ગુરુના ઉપદેશને અનુસરીને અભિષેકભવન, ગીત-વાદિત્ર વગેરે)ને વિના સંકોચે કરે છે, તે પછી સર્વ સ્થળે પ્રજ્ઞા-પૂર્વક ન નિરૂપણ કરનાર એવા તેઓને “અર્ધજરતીન્યાયને અનુસરનારાઓને વિભૂષામાં શ્રેષ શા માટે? १२-१३.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
