________________
નમસ્કાર-મહામંત્ર
ભ.
સેવાડી (રાજસ્થાન).
તા. ૨૩-૨-૭૩ સમ્યગદર્શન = તસ્વરુચિ, સમ્યગજ્ઞાન = તત્ત્વબોધ, સચ્ચારિત્ર = તત્ત્વપરિણતિ
એ રીતે શ્રી સિદ્ધચકબૃહતપૂજનવિધિમાં ઉલ્લેખ છે. તત્ત્વચિમાં તારતમ્ય હોય છે. આંશિક પણ પ્રતીતિ વિના તત્ત્વરુચિ થવી અસંભવિત છે. તે પહેલાંની રુચિ દ્રવ્યથી ગણાય, ભાવથી નહિ. દ્રવ્ય પણ ભાવનું કારણ બને છે. તેથી તેને પણ અંશે ઉપાદેય કહી શકાય. એ નથી લોલજજા, કુળાચારાદિથી થતું પાલન પણ ગ્રાહ્ય છે.
તે કારણ લજજાદિકથી
પણ શીલ ધરે જે પ્રાણજી, ધન્ય તેહ કૃતપુણ્ય કૃતારથ
મહાનિશીથે વાણીજી”............. કેવળ બાહ્યવૃત્તિ અને ઐહિકલેભ, લાલચાદિથી થતું અનુષ્ઠાન તુર છે ગણાય. તેમાં પણ વૃત્તિ તુચ્છ છે, તેને બદલાવવા પ્રયત્ન થાય. અનુષ્ઠાન છોડાવવા નહિ ઈત્યાદિ નય વિશેષ વિચાર વિસ્તૃત છે.
s,
પ્રતીતિ અભ્યાસ સાધ્ય છે અને અભ્યાસના પ્રકાર અનેક છે.
તત્વરુચિ તે હેય છે, પણ હાલના આરાધક વર્ગને પ્રતીતિના અભાવે તત્ત્વરુચિ શિથિલ અને ક્રિયા યંત્રવત થઈ જાય છે. વસ્તુતઃ પ્રતીતિ એ તત્ત્વરુચિને પ્રાણ છે. પ્રતીતિ એ પ્રત્યક્ષ પ્રમાણ છે અને નિર્વિક૯પ સત્ય ઠરે છે.
मा. श्री कैलाससागर सूरि ज्ञान मदिर मी महावीर जोन भारापना केन्द्र, कोन.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
