________________
અજિત-શાન્તિ-સ્તવ
અજિત – શાન્તિ– સ્તવ” પર વિચાર કરતાં માલુમ પડે છે કે બે તીર્થકરેની સાથે પ્રાર્થના કરવાનું આ પહેલું અને છેલ્લું સ્તવ દેખાય છે.
ટ્વેદમાં જેડકાં દેવેની પ્રાર્થના છે. તેમાં મિત્રાવરુણની કાચા પ્રખ્યાત છે. બ્રૌદ્ધોમાં પણ પ્રજ્ઞા પારમિતા વિષે સ્ત હેવાનું સાંભળ્યું છે. “અજિત-શાન્તિ-સ્તવ એ ભક્તિના પ્રણામ સંવેદનવાળું સ્તવ છે. જ્યારે ત્યાર પછી “લઘુ – શાન્તિ”, “બૃહસ્થાન્તિ” અને “સંતિકરું ? એ સ્તવે વિશિષ્ટ કાર્યો માટે છે. “લઘુશાતિમાં જનહિત માટે સમ્યગ્દષ્ટિ દેવીઓની સ્તુતિ કરવામાં આવી, જ્યારે “બ્રહચ્છાન્તિમાં દિકપાલ અને લેકપાલની પણ સ્તુતિ કરવામાં આવી અને “સંતિકરમાં વીરે અને જેગિણીઓને આશ્રય લેવાયે. આ પ્રકારે “૩થોડધો पदमुपगता स्तोकमथवा, विवेकभ्रष्टानां भवति विनिपातः शतमुखः।' -જેવું રૂપાંતર આપણું ભક્તિની ભાવનામાં આસ્તે આસ્તે પેસી ગયું છેતેથી નિષ્ઠા નબળી પડી.
આવા વિષમ સંજોગોમાં અસ્થિ અને મજજા સુધી પહોંચે તેવી દઢતામાં ભક્તિ માટે પ્રયાસ અતીવ દુષ્કર છે, પરંતુ આપના આશીર્વાદથી સઘળું શક્ય છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
