________________
गुरुतत्त्वविनिश्चये तृतीयोल्लास: ]
प्रतिषेधकादीनां पार्श्वे तिष्ठति विधिमाह -
अण्णं अभिधारेउ, दोहमुवालंभेणं, थेरा
'अण्णं'त्ति । 'अन्यम्' आचार्यमभिधार्य अप्रतिषेधकादीनाम्, आदिना पर्षदादिग्रहः, गच्छम् 'अनुप्राप्ते' अभिधारयितरि 'स्थविरा:' कुलस्थविरा: गणस्थविरा: सङ्घस्थविरा वा एतद्वयतिकर जानाना द्वयोरपि तयोः आचार्यप्रतीच्छकयोरुपालम्भेन कस्मात्त्वयाऽयमात्मपार्श्व स्थापितः कस्माच्च त्वमन्यमभिधार्यात्र स्थित इत्येवंरूपेण कृत्वा 'सम्यग् ' यथासूत्र व्यवहरन्ति । एवमुपालम्भपूर्वकं प्रतीच्छकं निर्भत्स्य तत् सचित्तादिकं सर्वमभिधारितस्याचार्यस्य प्रयच्छन्तीत्यर्थः || १३ ||
अप्पड से हाइगच्छमणुपत्ते । वहति ॥१३॥
सम्मं
[ ११
હવે ધારક (ઉપસ’પદ્મા સ્વીકારનાર) અપ્રતિષેધક આદિની (તત્ત્વથી પ્રતિષેધક દિની) પાસે રહે ત્યારે શું કરવુ? તે જણાવે છે :
ધારણા કરનાર સાધુ અન્ય આચાર્યની ધારણા કરીને અપ્રતિષેધક, પષ દવાન વગેરેના ગચ્છમાં રહી જાય તેા આ વૃત્તાંતને જાણનારા કુલસ્થવિરા, ગણુવિર કે સંઘવિરા આચાર્ય અને પ્રતીચ્છક સાધુ એ બંનેને ઠપકા આપવા પૂર્વક શાસ્ર પ્રમાણે વ્યવહાર કરે.
ભાવાથ :-કુલવિરા વગેરે રાખનાર આચાર્યને “તમે એને તમારી પાસે શા માટે રાખ્યો ? એમ ઠપકા આપે અને રહેનારને તુ અન્ય આચાય ને ધારીને અહી' કેમ રહ્યો ? એમ ઠપકા આપે. આમ હક આપવા પૂર્વક પ્રતીચ્છકની નિસના કરીને તેનું સચિત્ત વગેરે જે હોય તે બધું તેણે પૂર્વે જે આચાર્યને ધાર્યા હોય તેને આપે. [૧૩] इदं तावदुत्सर्गत उक्तम् । अथापवादाभिप्रायेणाह -
Jain Education International
पडिसेग परिसिल्ले, एसा आरोवणा उ अविहीर |
बितिअ पए ते दो वि हु, मुद्धा अ पडिच्छगो विहिणा || १४ ||
'पडिसेहग'त्ति । 'प्रतिषेधके' प्रतिषेधं कुर्वाणे 'पर्षद्वति' च पर्षन्मीलनं कुर्वाणे एषाssरोपणाsविधिना भणिता, विधिना तु कारणे कुर्वाणस्य न प्रायश्चित्तम्, तथा चाह - द्वितीयपदे विधिना (तौ) द्वापि प्रतिषेधकपर्षद्वन्तौ शुद्धौ प्रतीच्छकश्च इयमंत्र भावना - यानभिधारयन् प्रतीच्छको व्रजति ते आचार्या यदि पार्श्वस्थादिदोषदुष्टा यच्च श्रुतमसाभिष तद् यदि तस्य प्रतिषेधकस्यास्ति ततः प्रथमं साधुभिस्तं भाणयन्ति मा तत्र व्रजेति, पश्चात्स्वमुखेनापि भणन्ति पूर्वोक्तेन वा शिष्यादिव्यापारणप्रयोगेण वारयन्ति, न चैवं प्रतिषेधकत्वं कुर्वतस्तस्य दोषः, यत्पुनः सचित्तादिकं प्रतीच्छकेनागच्छता लब्धं तदभिवारिताचार्याणां ददाति न पुनः स्वयं गृह्णाति । द्वितीयपदे तु यद्वस्त्रादिकमचित्तं तदशिवादिभिः कारणैः स्वयमलभमानो न प्रेषयेदपि । अथवा यावदुपयुज्यते तावद् गृहीत्वा शेषं तेषां समर्पयेत्, यव तेन शैक्ष आनीतः स परममेधावी तस्य च गच्छे
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org