________________
અંક ૬]
[૮૩
રાજા
અભયકુમાર : દેવ ! જાણવા જેવું કાંઈ લાગતું નથી આમાં. આ માણસ દંડને
પાત્ર નથી લાગતો. કેમ કેકિધા ઉપાય બહુયે કંઈ નાખનોખા તોયે કળાય નહિ સત્ય સ્વરૂપ આનું એ ચોર હોય પણ તોય ન થાય શિક્ષા
કાં કે અલંબ જ સદા શુભ રાજનીતિ (૨૪) રાજા : તો શું એને નિર્દોષ ગણીને છોડી જ મૂકવાનો? અભયકુમાર : દેવ ! તેને સભામાં બોલાવો. અભય-વચન આપો, ને પછી
યથાતથ કહેવા સમજાવો. પછી છોડી મૂકવાનો ! પ્રતિહાર ! એ ચોરને અહીં લઈ આવ ! અને અહીં ઉપસ્થિત છો તે બધા આઘાપાછા થઈ જાવ, કોઇ અહીં ન રહે.
(બધા ચાલ્યા જાય છે.) (રૌહિણેયને લઈને પ્રતિહાર આવે છે.) (રીહિણેય પ્રણામપૂર્વક રાજાના પગ પાસે બેસે છે.) : (પ્રસન્નતાપૂર્વક) અરે ! ભલે તે મારા સમગ્ર નગરને ભરપેટ લૂંટ્યું હોય અને દરિદ્ર બનાવી મૂક્યું હોય, પણ તે તારા સર્વ અપરાધો હું જતા કરું છું, અને તને અભયદાન આપું છું. હવે
કહે કે ખરેખર તું કોણ છો ? રૌહિણેય : દેવ જેવું છે તેવું યથાતથ કહી દઉં? રાજા : નિશ્ચિત્ત બનીને કહે. રૌહિણેયઃ લક્ષ્મી-વૈભવ-વૃદ્ધિ-ઉત્સવ વડે જે સર્વદા છાજતું
જેણે આ પુર લૂંટિયું સુખભર્યા લોકો વડે રાજતું હું છું વિશ્વપ્રસિદ્ધ લોહખુરનો બેટો મહા-ચોરટો રાજન્ ! આજ ઊભો છું આપ-ચરણે એ રોહિણીયો ખરો
(૨૫)
રોજ
વળી,
આ આખાયે નગરને મેં જ છે લૂંટ્ય દેવ છે !
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
WWW.jainelibrary.org
