________________
અંક ૫]
[ ૬૯
રૌહિણેય : પ્રભુ ! અંદરના રક્ષકોથી તો કેમે કેમે જાત બચાવી, પણ બહારના
રક્ષકોએ મને ન છોડ્યો. જાળમાં માછલું ફસાય તેમ હું તેમના
હાથમાં સપડાઈ જ ગયો. રાજા : (ઉત્તેજિત થઇને) પછી ? રૌહિણેય ? પછી શું થાય ?
મને નિરપરાધીને, પણ ચોર ગણી અહીં
બાંધી આપ્યો આ બધાએ, આપો ન્યાય હવે મને (૧૬) રાજા : (અભયકુમારના કાનમાં) મંત્રી ! આ કહે છે કે હું શાલિગ્રામનો
રહીશ છું. તેની આ વાતની સત્યતાની ભાળ મેળવવા માટે તાત્કાલિક કોઈ શીવ્ર ગતિવાળા અનુચરને શાલિગ્રામ મોકલો ને
ભાળ કઢાવો. અભયકુમાર: સારું. અરે, મારા સેવકોમાંથી કોઈ અહીં છે કે ? (એક સેવક
આવે છે.). શીઘગતિ ઃ આજ્ઞા સ્વામી !
(અભયકુમાર તેના કાનમાં કાંઈક સૂચવે છે.) શીઘગતિ : અરે આ આવ્યો સ્વામી !
(જાય છે.) રૌહિણેય : (વગત)મારી વાતની ખરાઈ કરવા માટે આને શાલિગ્રામ મોકલ્યો
જણાય છે. પણ ત્યાં તો મેં પહેલેથી જ બધો પ્રબંધ કરી લીધેલો
છે, એટલે હવે મારે ડરવાનું કોઈ કારણ નથી. રાજા : એય, અસત્ય બોલીને તું બચી જઇશ એમ માને છે? બચવું હોય
તો જે હોય તે સાચેસાચું કહી દે ! રોહિણેય : દેવ ! આપને જો મારા પ્રાણોનો ખપ હોય તો અવશ્ય લઈ લો.
બાકી હું અસત્ય બોલતો જ નથી. મેં જે કહ્યું છે તે સત્ય જ કહ્યું
છે. આપ વૃથા શ્રમ ઉઠાવો છો મારે નિમિત્તે. કીનાશ : અરે ! હજીયે જો તું સત્ય બોલી જા, તો મહારાજને વિનંતિ કરી
તને જીવતદાન અપાવું !
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
