________________
અંક ૫]
[ ૬૭.
ક્રોધે ધમધમે ચિત્ત ચડેલાં છે વળી ભવાં (૧૨) ચોરનાં લક્ષણો સર્વે સ્પષ્ટ આમાં કળાય છે તેથી આ ચોર છે નિશે.
નથી સામાન્ય માનવી...(૧૩)
(ચાંડાલ ગર્દભ સાથે ઉપસ્થિત થાય છે.) કિનાશ : અરે કર્કટાક્ષ ! આ દુષ્ટ ચોરને શૂળીને ઉચિત વેષ પહેરાવો, પછી
ગર્દભ પર બેસાડીને નગરના રાજમાર્ગો પર તેની વધયાત્રા ફેરવો,
અને પછી તેને શૂળી પર ચડાવી દો ! ચાંડાલ : જેવો આદેશ.
(વેષ પહેરાવી, ચોરને ગર્દભારોહણ કરાવે છે.) કીનાશ : (એ બધું જોઇને) સરસ ! કર્કટાક્ષે બધું ત્વરાથી કરી વાળ્યું !
કાળી મષીથી વદન લીંપ્યું, ભસ્મ દેહે ચોપડી ને વાળનો ભારો બનાવ્યો, બોદું ઢોલ સુસજ્જ આ માળા કરેણતણી ગળે પહેરી ગધેડે પણ ચડયો
આ ચોર જાણે યમ-વધૂને પરણવા ચાલ્યો અહો ! (૧૪)
(એકાએક અભયકુમારના મુખભાવ પલટાય છે.) અભયકુમાર : દેવ! આ શું વગર વિચાર્યું માંડ્યું છે આપે? આ જ આપણો ન્યાય
કે ? અનીતિનું આવું અંધેર, અને એ પણ આપણે ત્યાં ? ના ના,
આ બધું કોઈ રીતે ઉચિત નથી થતું. રાજા : મંત્રી ! દુષ્ટોને દંડ આપવો અને શિષ્ટોનું રક્ષણ કરવું એ તો
આપણો રાજધર્મ છે. એનું પાલન આપણે કરી રહ્યા છીએ. આમાં
અન્યાય ક્યાં આવ્યો ? અંધેર શાનું? અભયકુમાર દેવ !
ચોરેલી વસ્તુ સાથે જે ઝલાયો નહિ હોય તે દંડવાપાત્ર છે કે ના ? સ્વયં આપ વિચારી લ્યો ! (૧૫)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
