________________
૬૪]
ચારણ
:
[પ્રબુદ્ધ રૌહિણેય નાટક (ભાવાનુવાદ) જ છે ને !
સ્વર્ગ-સમાણો તું છે રાજન્ ! ભારી યશ-ઐશ્વર્યનું ભાજન સ્વર્ગે મંગલ, શુક્ર વગેરે નક્ષત્રો, ગ્રહ, તારા છે રે મોદભર્યા મંગલનો તુંયે-વાસ, અને વસ્ત્રો કવિઓએ દાનધર્મયુત ક્ષત્રિયવૃન્દો-થી સોહે તું જિમ સુર-દો..(૯)
વળી,
સહસ્રમલ્લ સૈનિકો-મિષે તવ પ્રતાપ આ તું-કીર્તિને પ્રસારતો સમગ્ર વિશ્વમાં અહા ! સુમેરુ છે સુવર્ણનો પરનું કીર્તિ તાહરી
શુચિસ્વ અર્પતી સુમેરુને સદાય ઢાંકતી ! (૭) રાજા : (સહસા કાંઈ સાંભરી આવ્યું હોય તેમ) અરે ! બહુ મોટો બુદ્ધિશાલી
ગણાતો અભયકુમાર હજી પેલા ચોરને પકડી નથી શક્યો ને ? એનું નામ ભલે અભય હોય, પણ એનાં કામ જોતાં એ ભયભીત જ લાગે ! પણ રાજ-આજ્ઞાનું પાલન કરવાનું સ્વીકાર્યા પછી એ ડરી જઈને કે સુખાળવી વૃત્તિ રાખીને ઘરમાં શાન્તિથી બેસી રહે,
એ મને પાલવે તેમ નથી. બોલાવી લાવો કોઈ એ મૂર્ખ મંત્રીને! કુન્તલ ઃ જેવી આજ્ઞા. (બોલાવવા જાય છે.)
(તે જ સમયે (નેપથ્યમાં) ડિડિમનાદ અને જનસમૂહનો તાર સ્વર
શ્રવણગોચર થાય છે.) રાજા : શેનો છે તુમુલ સ્વર? સિંહલ : (માર્ગ પર અવલોકતાં) દેવ ! આ તો કીનાશ છે. કોઈ ચોર જેવા
વિકરાલ મનુષ્યને બાંધીને અહીં લાવી રહ્યો લાગે છે. એને નિહાળવા એકત્ર થયેલા જનસમૂહનો આ કોલાહલ છે. પણ દેવ ! લોકોના આ કોલાહલમાં કકળાટ નહિ, પણ આનંદની કિલકારી સંભળાય છે. (થોડી પળોમાં જ હરખાતો હરખાતો કીનાશ, બન્ધનગ્રસ્ત રૌહિણેયને લઈને, નગ્ન ખડ્રગ સાથે તેની ચોકી કરતાં બે સૈનિકો .
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
