________________
24
Book I. THE ESTRANGING OF FRIENDS%3
Tale iva: Monk and swindler.
वत्स । धन्यो ऽसि त्वम् । यत् प्रथमे वयस्य एवं विरक्तिभावः । उक्तं च । यतः ।
प्रथमे वयसि यः शान्तः । स शान्त इति मे मतिः ।
धातुषु क्षीयमाणेषु । शमः कस्य न जायते ॥१२५॥ तथा च।
आदौ चिने ततः काये । सतां संजायते जरा।
असतां च पुनः काये । नैव चित्ते कदाचन ॥१२६॥ यच् च त्वं संसारसागरोतरणायोपायं पृच्छसि । तच् छूयनाम् ।
शूद्रो वा यदि वान्यो ऽपि । चाण्डालो वा जटाधरः। " दीक्षितः शिवमन्त्रेण । स भस्माङ्गो हिजो भवेत् ॥१२७॥ षडक्षरेण मन्त्रेण । पुष्पम् एकम् अपि स्वयम् । लिङ्गस्य मूर्ध्नि यो दद्यान । न स भूयो ऽपि जायते ॥१२६॥ 12 तच् छुत्वाषाढभूतिस तत्पादौ गृहीत्वा सप्रश्रयम इदम् आह । भगवन् । व्रतदानेन । तर्हि । मम प्रसादः क्रियताम् । इति । देवशर्मा प्राह । वत्स । अनुग्रहं ते करिष्यामि। परं रात्रौ मठमध्ये 15 न प्रवेष्टव्यम् । इति । यत्कारणम् । निःसङ्गता यतीनां प्रशस्यते । तव ममापि च । उक्तं च । यतः ।।
दुर्मन्त्रान नृपतिर् विनश्यति यतिः सङ्गात सुतो लालनाट् 18 विप्रो ऽनध्ययनात कुलं कुतनयाच छीलं खलोपासनात् । मैत्री चाप्रणयात समृद्धिर् अनयात् स्नेहः प्रवासाश्रयात् स्त्री मद्याद् अनवेक्षणाद् अपि कृषिस त्यागात प्रमादा 21
धनम् ॥१२९॥ arda तत् त्वया व्रतग्रहणाद् ऊर्ध्व मठवारे तृणकुटीरके शयितव्यम् । इति । स आह । भगवन । आदेशः प्रमाणम् । परत्र हि तेन मे 24
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org