________________
१२०
'श्री हीरसुन्दर' महाकाव्यम् हीसुं० सूरीश्वरस्सी( सिं )हगिरिः क्रमेण 'व्यभासयत्तत्प्रभुपट्टलक्ष्मीम् ।
जिनस्य पादं शिरसा स्पृशन्तीं 'निकाय्यराजीमिव 'केतुवारः ॥४८॥ (१) भूषयति स्म । (२) दिनसूरिपट्टश्रियम् । (३) विष्णुपदं गगनम् । (४) गृहश्रेणीम् ।
(५) ध्वजव्रजः ॥४८॥ हील० सूरी०। सी(सिं )हगिरिः तत्पट्टलक्ष्मी भूषयति स्म । यथा ध्वजौघः सौधधोरणी भासयति ।
पट्टलक्ष्मी निकाय्यराजी च किंभूताम् ?। मस्तकेनार्हत्पादं आकाशं वा शृङ्गेण स्पृशन्तीम् ॥४९॥ हीसुं० 'विन्ध्यं निपीताब्धिरिव व्रतीन्द्रो य एधमानं "निषिषेध कोपम् ।
"यद्वाक्तरङ्गैश्च 'जिताभ्रसिन्धुस्त्र पातिरेकादिव 'निम्नगासीत् ॥४९॥ (१) विन्ध्याचलम् । (२) अगस्तिमुनिरिव । (३) वर्द्धमानम् । (४) निवारयति स्म । (५) यस्य वचनविलासैः । (६) गगनगङ्गा । (७) लज्जातिशयात् । (८) निम्नं
नीचैर्गच्छतीति अधोमुखा ॥ हील० विन्ध्यं०। यः कोपं निषेधयामास । यथागस्तिविन्ध्यं निषेधते स्म । यद्वाग्विलासैर्जिता स्वर्गङ्गा
नीचैर्गतिर्जाता ॥५०॥ हीसुं० 'तमोभरोर्वीधरभेदवज्रिव्रजोऽथ वज्रप्रभुरेतदीयम् ।
पढें परां प्रापयति स्म भूषां 'माणिक्यकोटीर इवोत्तमाङ्गम् ॥५०॥
(१) अज्ञाननिकरपर्वतभेदने शक्रकुलिशः । (२) रत्नमुकुट इव । (३) मस्तकम् ॥५०॥ हील० त०। अज्ञानच्छेदने वज्रतुल्यः वज्रस्वामी पढें भूषयति स्म । यथा मणिमुकुट: शीर्षं श्रियं नयति
॥५१॥ हीसुं० यः शैशवादेव जहौ निजाम्बां वेलामिव क्षीरनिधिः(धेः )सुधांशुः ।
अध्यैष्ट यष्या(: पा)लनके शयानोऽप्येकादशाङ्गी "स्मृतपूर्वजन्मा ॥५१॥ (१) बाल्यात् । (२) मुक्तवान् । (३) रोदनकपटेन स्वजननीम् । (४) क्षीरसमुद्रवेलाम् ।
(५) चन्द्रः । (६) पठति स्म । (७) जातिस्मरणेन ज्ञातप्राचीनभवः ॥५१॥ हील. आबाल्यादेव यो निजजननी तत्याज । यथा चन्द्रो मथ्यमानक्षीरनीराकरस्य वेलां जहाति स्म । यः
पालने स्वपन्नपि एकादशाङ्गानां समाहारं अधीतवान् ★॥५२।। हीसुं० 'यष्प(: पुष्पदष्प (: प)लवलीलयेव वैराग्यलक्ष्म्यालमकारि बाल्ये ।
"प्राग्जन्ममित्रत्रिदशान्न भोगविद्यां पुनर्वैकिलब्धि मापत् ॥५२॥
(१) वृक्षः । (२) किसलयश्रिया । (३) बाल्यावस्थायाम् । (४) पूर्वसुरभवसम्बन्धिमित्र1. इति सी(सिं)हगिरिः१२ हील०। 2. आशैश. हीमु० ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org