________________
१५८
चउप्पन्नमहापुरिसचरिय । ता एत्थ पत्तयालं जहा-गच्छामि घेत्तूण एवं णिययदेसं" । ति चिंतिऊण भणिया अणंगसुंदरी जहा-पिए ! ण तुज्झ सयासाओ वि किं पि अवरं पिययरं महं अत्थि, किंतु जणणि-जणया मह विओए अञ्चन्तदुक्खिय ति, ता दठ्ठणमहं सिग्धं समागच्छामि, तुमं पुण इहेव चिट्ठसु त्ति । अणंगसुंदरीए भणियं-सोहणं भणियं तुमए जइ तहाविहं घेव मज्झ वि चित्तं जारिसं तुम्ह कठिणं ति, महं पुण चित्तं ण सहइ थेवं पि विओयं सहिउं ति, किमहं करेमि?। अवि य
सुहय ! तुमाओ अहियं णिययं चिय वल्लहं महं जीयं । तइ गच्छन्ते गच्छइ तयं पि, ता कीस मं मुयसि ? ॥२९॥ 'तुह उण णस्थि सिणेहो' णायमिणं णाह ! तुम्ह चेट्टाए । होतम्मि तम्मि पिययम ! पवसणबुद्धि च्चिय ण होइ ॥३०॥
णिकइयवम्मि पेम्मे पिययम ! विरहो अलद्धमाहप्पो । अह विरहो, ण हु णेहो; सारसमिहुणेण दिलुतो ॥ ३१॥ को णाह ! तुज्झ दोसो कयकइयवपेम्मलोयवेलविओ । इय एव मज्झ विसओ परिणामे णवर जाणिहिसी ॥ ३२ ॥
तो तमायष्णिऊण वीरभद्देश भणियंमा कुप्प मज्झ सुंदरि !, णाहं चइउं तुमं समत्थो मि। तुह गमणोवाओ च्चिय एस मए पत्थुओ सुयणु ! ॥३३॥ ग्वणमेत्तम्मि वि विरहम्मि जस्स जीयं पि सल्लतुलमिणं । कह छड्डिजइ तं मुयणु ! माणुसं भण जियंतेहिं ? ॥३४॥ इय बहुविहं भयंतेण तेण सब्भावणेहपसरेण । सा संठविया तह जह मोत्तुं माणं समुच्च लिया ॥ ३५ ॥
साहिओ य णिययाहिप्पाओ वीरभदेण महारायस्स । णिब्बंधे कए मुको महाराएणं अणंगसुंदरीए सद्धिं ति । कया सामग्गी । सज्जीकयं जाणवत्तं । गणियं लग्गं । चडाविओ गंगरो। मुकं जाणवत्तं । समुधुओ सियरडो । संजत्तो कण्णहारो । पणमिओ राया महादेवी य तीरट्टिएहिं दोहिं वि जणेहिं । लग्गो अणुकूलो मारुओ । गम्मए जंबुद्दीवाभिमुहं । दीसंति णाणाविहा जलयरा । अवि य
करिमयरुत्तासियतिमिसमूह बिउणयरजायकल्लोले । कल्लोलगलत्थल्लियसंखउलुच्छलियहलबोले ॥ ३६॥ हलबोलवलियगरुययरमच्छपरितुट्ठजाणजगणिवहे । जणणिवह वियम्भियविविहसंकहालावविच्छड्डे ॥ ३७॥ इय एरिसे समुद्दम्मि वहइ जा जाणवत्तमणुदियहं । ता सत्तमम्मि दियहे वियम्भिओ मारुओ चंडो॥३८॥
मारुएण य समुच्छलिएण संबुद्धो मयरहरो । उच्छलइ य महाकल्लोलणोल्लियं जाणवत्तं । ताव य भग्गं परयाणं, तुट्टाओं रज्जूओ, दलिओ फॅआखम्भो, फट्टो सीयवडो, अवसीहूयं जाणवत्तं । ताव य पवलमारुयत्तणओ, संखुद्धयाए मयरहरम्स, अणवसित्तण जाणवत्तस्स, सामग्गीविरहाओ य विसण्णत्तणओ णिज्जामगाणं, तहाविहकम्मपरिणतिसामत्थेण य भमिऊण तिणि दिणे अप्पंपरीहूयाण य जाणारूढाणं सह जीवियासाए विवण्णं जाणवत्तं । पुन्नबंधवा विव विउत्ता सव्वपाणिणो । समासाइयं च फलहगमणंगसुंदरीए वीरभद्देण य । तओ अणंगसुंदरी पंचरत्तेण खित्ता तडम्मि समुद्दकल्लोलेहिं । तओ सा बंधुधिओएणं विएसगमणेणं वहणभंगेण पियविप्पओगेणं धणक्खएणं जलकल्लोलणोल्लणेणं छुहावियणाए गरुयदुक्खसंदोहवत्तिणी तीरं पर्ती चिंतिउमाढत्ता-“एयाणि ताणि विहिणो विलसियाणि, अवि य
अइबल्लहे वि चइऊण जणणि-जगए समागया सद्धिं । दइएण णवर सो वि हु विओइओ दड्ढदिव्वेण ॥३९॥ ता किं मए जियंतीए मंदभायाए संपयं कजं ?। णियबंधु-दइयरहियाय ताण लंछणणिमित्तमेत्ताए ॥४०॥ हा कत्थ महं दइओ अणोरपारम्मि गुरुसमुदम्मि । पडिओ जीविहिइ महंभीसणकरिमयरगहणम्मि?" ॥४१॥ मा वहुविहं रुयन्ती दिट्ठा तत्थागएण एकेण । तावसकुमारगेणं गुरुकरुणाभरियहियएणं ॥४२॥
१ तुह जे । २ पुम जे । ३ तुज्झ जे । ४ लोलवेल' जे । ५ सुयवडो जे । ६ परपाणं जे । ७ कुयाखभो जे । ८ ता । एयाणि ताणि सू।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org