________________
१५६
चउप्पन्नमहापुरिसचरियं । वीरभद्देण य णाऊण वसीभूयमणंगसुंदर साहियं सेविणो जहा-अहं कयमहिलाणेवच्छो विणयवतीए सद्धिं कण्णंतेउरं पविसामि, ता तुमए ण विस्रेयव्वं, जह य अणत्थो ण होइ तहा करिस्सं, तुमए विजइ राया णियध्यं देइ तो पढम पडिसेहिऊण आयरेण देन्तस्स पडिच्छियव्वं ति । तमायण्णिऊण सेटिणा भणियं-तुमं जाणसि बुद्धीए अन्भहिओ, केवलं जहा सरीरे कुसलं हवइ तहा कैरेयव्यं ति । वीरभदेणं भणियं-उदुयचित्तेण ण होयव्वं, कइवयदियहेहिं पेच्छइ चेव ताओ जमेत्य "णिप्पज्जइ ति । सेटिणा भणियं-पुत्त ! तुमं चेव जाणसि ।
इओ य राइणो अत्थाणे कहा जाया जहा-एगो जुवाणो जंबुद्दीवाओ समागओ संखसेट्ठिणो गेहे चिट्टइ, तेण य विण्णाणेणं कलासु कुसलत्तणेणं कइत्तणेणं पण्हुत्तरगोट्ठीए सव्वं पि णयरं अक्खित्तं, जो य तेण पुलइओ गयणेहि, आलविओ, जेण सह परिहासो कओ, जस्स णामं गेहति, जेण सद्धिं पण्हुत्तराइणा खेलइ सो य अप्पाणं कयत्थं ति मण्णति । ती तमायन्निऊण राइणा भणियं-को उण सो जातीए ? । तेहिं भणियं-देव ! सम्म ण णज्जइ किंतु कुलप्पमएण होयव्वं ति । तओ तमायणिऊण णियधूयाचिन्ता जाया-एवंविहो भत्ता तीए जइ रुच्चइ ता सोहणं हवइ त्ति ।।
इओ य वीरभद्देणं अणंगसुंदरी एगागिणी पुच्छिया जहा-" कीस तुमं लहिऊण सयलसामग्गि ण भोए मुंजसि ?, पिययमरहियाण केरिसा भोग ? त्ति,
देवाण वि दुलहमिणं लहिऊण य सुयणु ! एरिसं रूवं । तत्थ वि य जोवणं जूरणं जुवाणाण पसयच्छि ! ॥११॥ जीयं णिरत्ययं होइ सुयणु ! पियसंगमेण रहियस्स । इह जोव्वणं पहाणं तत्थ वि पियसंगमसुहाई ॥ १२ ॥ उत्तट्ठमयसिलिंबच्छि ! कीस मूढत्तणेणमंतरसि । अत्ताणं पियसंगमसुहाण जणपत्थणिज्जाण ? ॥१३॥ एएण पुरिसपे(वे)सत्तणेण ओ ! तह कयत्थिया सि तुमं । सव्वस्स जह कयत्था वि सोयणिज्जा जए जाया ॥१४॥ तुह दुक्खदुखियाए मज्झं ता सुयणु ! साहसु फुडत्थं । सयलसुहाण णिहाणं पियसंगो कीस ते चत्तो ? ॥१५॥ जस्स न सुहेण सुहियं दइयं, ण य दुक्खदुक्खियं होइ । समसब्भावसिणेहं ण जस्स किं तस्स जम्मेण ?" ॥१६॥ इय एवमाइमहुरक्खरेहिं तह कह वि तेण सा भणिया। जह उज्झिऊण लज्जं सम्भावं कहिउमाढत्ता ॥१७॥ अणंगसुंदरीए भणियं-- "पियसहि ! कस्स केहिज्जउ सम्भावो ? कस्स सीसउ सरुवं ?। चित्तण्णुओ जणो सो ण कोइ जो जाणइ विसेस||१८|| सचं जं भणसि तुम मणुयत्तं रूव-जोवण-विलासा । पियविरहियाण जायइ णिरत्थयं णिरवसेसं पि ॥ १९ ॥ किंचमयणवियारो वियरइ णिरंकुसो जोव्वणम्मि सविसेसं । मयणाहि-पंचमुग्गारभावसंधुक्किओ णिययं ॥ २० ॥ किंतु रमणीण सोकवं रमणायत्तं ति तेण तैदियहं । तच्चित्ताराहणतप्पराहिं रमणीहि होयव्वं ॥ २१ ॥ तं सहइ कलाकुसलम्मि रूव-जोवण-महागुणग्यविए । ण हु जम्मि वि तम्मि वि माणुसम्मि रइकेलिविरसम्मि ॥२२॥ सच्छंदविहरणं वज्जिऊण जइ कह वि परवसो अप्पा । कीरइ ता तम्मि जणे दोसो वि गुणे जहिं पडइ ॥२३॥ इय णिग्गुणे जणे चाडुकोडिकरणं ण सुंदरं जेण । तेण मए परिकलिऊण पुरिसवेसत्तणं गहियं" ॥२४॥ तओ लद्धावसरेण भणियं वीरभद्देणं-अणंगसुंदरि ! किमेवं जंपसि ?, विउलं भरहं, पुरिसाणमंतरं, मा हु वहह णियगव्वं । लोए एस पवाओ, 'बहुरयणा चेव पुहइ' त्ति ॥ २५ ॥
अणंगसुंदरीए भणियं-तुह दंसणेणावगयं मए एयं ति, पुव्वं पुण णियकलावले वेण अण्णह चिय मणो आसि। वीरभदेण भणियं-किं संपयं जइ कोइ तुह कलाहिओ जुवाणो लगभइ ता इच्छसि तुमं विसयसंग ? । तीए भणियं
१ 'उरे सू । २ 'यब ति जे । ३ कायव्व जे । । कहिं चिय दिय जे । ५ णिप्फज्जइ जे । ६ "ऊणं सुर्य जे । ७ गाथेये सूपुस्तके त्रयोदशमीगाथाऽनन्तरमुपलभ्यते । ८ उमियाण लजा जे। ९ कहिज्जइ सू । १० "विलासो सू। ११ तद्दियसे जे । १२ गुणो अहिं होई जे । १३ सि ?, विउला पुहती बहुरयणा य, सोहणस्स रमत्थि (?)। अणंग जे ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org