________________
३४-३५ अरसामितित्थयर-चक्कवट्टिचरियं । जहटियं साहियं । वीरभद्देण पुच्छियं-केण उण विणरेएण सा गेहे चिट्ठइ ? ति । तीए कहियं जहा-कयाइ वीणाविणोदेणं, कयाइ पत्तच्छेज्जाणुहाणेण, कयाइ चित्तकम्मक्खणिया दिवसं पि णेइ, कयाइ पेक्खणयविहिणा, कयाइ बिंदुमति-अक्खरचुय-बिंदुचुय-पण्होत्तरविणोएणं ति । तेण भणियं-जइ एवं ता अहं पि तत्थागमिस्सं । तीए भणियं-ण तत्थ बालगस्म वि पुरिसस्स पवेसो। तेण भणियं-अहं तहा करिस्सं जहा ण णज्जइ परिचिएणं पि जहा पुरिसो ति। पविट्ठो य भगिणीए सद्धिं अणंगसुंदरीए भवणं । दिवा तेण सा पिययमकुवियं हंसियं लिहंती । पुच्छिया विणयबईका एस ? त्ति । तीए भणियं जहा-अम्हं सयज्झिया बहूणि दिवसाणि तुम्ह दंससुया मए आणिय त्ति । तीए भणियं-सोहणमशुद्वियं ति । तो पेच्छिऊण वीरभदेण भणियं-तुमए हंसिया विरहाउरा लिहिउमाढत्ता, तीसे य विरहाउराए ण एरिसी दिट्ठी होइ । अणंगसुंदरीए भणियं-गेहसु चित्तवट्टियं, आलिहसु अ जारिसा दिट्ठी संठाणं च विरहिणीए होइ ति । तओ वीरभद्देण लिहिया हंसिया । अवि य
पव्वायवयण-वाहोल्लणयण-पक्खउडविहडणेसयोहा । पडिरुद्धसम्बचेट्ठा झायन्ती किं पि हियएणं ॥ ६॥ दुसहपियविरहवियणाणीसहचंचउडगहियबिसखंडा । अभणन्त चिय साहइ सोयावेगं सचेट्टाए ॥७॥
लिहिऊण य दंसिया अणंगसुंदरीए । 'अहो ! विण्णाणाइसओ, अहो ! भावसूयगा अवत्था हंसियाए' एवं च सुइरं णिज्झाइऊण पसंसिऊण य पुणो भणियं अणंगमुंदरीए-किमेत्तियं कालं णागया तुमं ? ति । वीरभद्देण भणियंगुरुयणसकाए । अणंगसुंदरीए भणियं-संपइ पतिदिणमागंतव्वं तुमए, किमण्णासु वि कलासु अत्थि परिस्समो ण व ? ति। विणयवईए भणियं-दियहेहि सयमेव जाणिही सामिणी। तओ 'सोहणं संलत्तं' ति अवऊढाविणयवती। तुज्झ एस अवराहो जमेत्तियं कालं णाणीय त्ति । णामं च पुच्छियं । सयमेव वीरभदेण साहियं-वीरमइ त्ति । तओ पूइयाओ तंबोलाइणा। गयाओय णिययभवणं । अवणियं णेवत्थं । को पुबवेसो। गओ हटाहिमुहं । भणिओ य सेट्ठिणा वीरभद्दो--पुत्त ! कत्थ गओ सि तुमं ?, जेणाहं तुहण्णेसणणिमित्तमागयाणं णिविष्णो देंतो उत्तरं ति। तेण भणियं-ताय ! बाहिरुज्जाणे ठिओ म्हि । सेट्ठिणा भणियं-सोहणं ति।
बीयदियहे वि तहेव पविट्ठो । वीणाविणोएण य अणंगसुंदरी चिट्ठति । वीरभद्देण य भणियं-विरसा एसा तंती, जओ एत्थ माणुसवालो पविट्ठो, किं च तुमए सजगामो आलत्तो, तत्थ य सज्जो चउसुइसमेओ भवति, तत्थ वि संवादी विवादी अणुवाई वाई जहा होइ तहा तंती छिवियव्या। इच्चेवमादि भणिए समप्पिया वीणा अणंगसुंदरीए । वीरभद्दणे य उवलिया तंती, दंसिओ माणुसवालो, तमवणेऊण वलिया तंती, संजोइया वीणाए, वाइया वीणा, महुरं गमयविमुद्धं णिसायसरं दोहं सुईणमुक्करिसेणं कायलीपहाणं तंतीसराणुवाइयं तहा गीयं जहा अक्खित्ता अणंगसुंदरी सह परिसाए। तमायण्णिऊग चिंतियं अगंगसुंदरोए -किं जम्मेणमिमीए विणा ?, जओ देवाण वि दुल्लहं एरिसं रूवं णीसेसकलाणुगयं ति, अवि य
रूवं सुकुलुप्पत्ती कलासु कुसलत्तणं विणयजुत्तं । पढमालवणमगव्यो न होइ थेवेहि पुण्णेहिं ॥८॥ 'पुहतीए णिकलंक रयणं णत्थि' ति सुबइ पवादो । दस॒णमिमं एसो णिरत्थओ संपयं जाओ" ॥९॥
ता एवमणंगसुंदरी वीरभद्देणं अण्णेसु वि पत्तच्छेज्जाइएसु कलाविसेसेसु विण्णाणाइसयं दंसंतेण तहा कया जहा अण्णं ण जाणइ, ण पेक्खइ, ण अण्णेण सह अभिरमइ । सबमेव वीरमइयं वाहरति त्ति ! अवि य
सा चेय ठाइ हियए अण्णम्मि वि चिंतियम्मि तं चेव । वाहरइ सुण्णहिययत्तणेण सुविणे वि सा "चेच ॥१०॥
१ तत्थ ग सू । २ परिच्चएणं जे । ३ दिट्ठा य सा जे । ४ मणुचिट्ठिय सू । ५ णणिसष्णा जे । ६ °ए । भणिय च अहो 1जे । ७ गुरूण संसू । ८ बाहिं उजाणाटुओ जे । ९ बो य पुण्णरहिए गुणा कत्तो ? ॥ जे। १० होइ जे । ११ चेय जे।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org