________________
१४२
चउप्पन्नमहापुरिसचरियं । - थेववेलाए य समागया तस्स भइणी । वावाइयं च दद्रुण भाउयं कोवमुक्गया। पुणो वि सुमरियनेमित्तियघयणा अजउत्तं विवाहणिमित्तमुवट्ठिया । सा वि तयाणुमतीए तहेव विवाहिया।
जाव थेववेलाए चंदवेग-भाणुवेगेहिं पुत्तेहिं सह पेसिओ रहवरो सणाहो य । भणियं तेहिं जहा-देव ! असणिवेगो विजाबलेण जाणियपुत्तमरणवुतन्तो तुम्होवरि समाच्छति, तेण अम्हे रहो य पेसिया, अम्ह पिया 'वि तुम्हें चलणसेवाणिमित्तमेस संपत्त एव त्ति । तयणंतरं च समागया चंदवेग-भाणुवेगा। अजउत्तसहायणिमित्तं संज्झावलीए दिण्णा पण्णत्ती विज्जा । तओ अज्जउत्तेण असणिवेगं जेऊण समद्धासियं वेयड्ढरजं । तओ चंदवेगकंचुइणा साहि
ओ असियक्षाव्यवेरसंबंधो, जहाँ 'तए अण्णभवम्मि तस्स भज्जा अवहरिया। सो य तस्सोएण उम्मत्तत्तमणुभविऊण विचित्तयाए कम्मरियागस्स संसारे भमन्तो रक्खसेसु उववण्णी । तुमं च सरवरागओ अणेण उचलद्धो । तओ पराजिओ देवेण दुटुरक्खसो ति । एयं तुम्ह वेरं' ।
एयं च अम्ह णेमित्तिएण साहियं जहा-तुम्ह कण्णयाणं सो भत्तारो भविस्सति जो असियक्खं जुद्धे पराजिणिस्सइ । तयत्थं च अम्हेहिं पडिजागरिओ उवलद्धो य । विवाहियाओ य अट्ठ जणीओ रणमज्झम्मि, संपयं अम्ह सामिणो चंदवेगस्स सयं धूयाणं तं पि विवाहेउ देवो । त्ति भणिए पडिवण्णं अज्जउत्तेण, विवाहियाओ य । पसाहिऊण वेयड्ढे, काऊण जिणाययणेसु अट्ठाहियामहिमं, इहई कीलाणिमित्तं समागओ । जाव तुमं मिलिओ त्ति । ऐयं तुह मित्तस्स उद्देसेण चरियं" ति।
एत्थंतरम्मि उढिओ सुहपसुत्तो रइहराओ सणंकुमारो । गया य महया चडयरेण वेयड्ढं । विष्णत्तो य अवसरं लहिऊण महिंदसीहेणं जहा कुमार ! दुक्खेण तुह जणणि-जणया कालं गति, ता तदसणेणं कीरउ पसाओ अम्हारिसजणस्स । ति विण्णत्ताणतरमेव गओ महया सम्मद्देणं हथिणारं । आणंदिया जणणि-जणया, णायरजणो य । उप्पप्याणि य चक्काइयाणि चोदस महारयणाणि । ओयवियं भरहं । उप्पण्णा णव णिहिणो। जाओ य णिग्गयपयाको चकवट्टि त्ति। ___ अण्णया य सोहम्मवडेंसए ठिओ सको देवराया इंदसामाणियपमुहाणं देवाणं पुरओ रूवपसंसं सणंकुमारस्स करिउमाढत्तो । कहं ? ति
इच्छावसेण जायइ देवाणं जं मणीहरं रूबं । तं तस्स विणा तीए जायं पुण्णाणुहावेणं ॥ ३८॥ णिज्जियससुरा-ऽसुरतिहुयणस्स लहुईकओवमाणस्स । अणुहरइ दाहिणद्धं तस्स फुडं वामभागस्स ॥ ३९ ॥ णिम्माणकम्मणिम्मियसुरइयसंथाणसण्णिवेसादी । तस्सऽग्यंति जहंगाई तह अणंगस्स कह भणिमो ? ॥ ४० ॥ रूवं णिज्जियससुरा-सुरिंदमाहप्पमुज्झियवियारं । चरियमसेसगुणीणं गुणेण पारंगमं जायं ॥ ४१ ॥ इय सुणिऊण पसंसं सुरिंदविहियं तया णरिंदस्स । दोणि य सुरा असूयाए आगया णरवइसगासं ॥ ४२ ॥
तओ समागया दोण्णि सुरा णरिंदभवणे पडिहारभूमिदेसं । भणिओ य"तेहिं पडिहारो जहा-महासत्त ! जाणा वेहि महारायस्स जहा दोन्नि बम्भगा दूरद्धाणकिलन्ता तुह दंसणमेत्तत्थिणो "दारे चिटुंति, जइ भणह ता पविसंतु, अह णत्थि अवसरो ता बच्चामो सदेसं' ति । तओ एयमायण्णिऊण पडिहारेणावि विणयपुन्वं अमंगियस्स गरवइणो विष्णत्तं । तओ महाराइणा भणियं जहा-अहं अड्डए वायामभूमीए "ठिओ, तहा वि जइ उत्तावल ति ता पक्सिह । ति भणिए णरवहणा पेसिया पडिहारेणं । पविट्ठा णरवइसमीवे दाऊण जहाजोम्गमासीसं उवविट्ठा दिण्णासणेसु । पलोइयं
१ भणिओ जे । २ य सू। ३ 'हा-एयस्स अण्ण सू । ४ परिणामस्स जे । ५ एवं सूः । ६ जहा-दुक्खें सू । ७ तहसणे की सू । ८ स्वं जे । ९ वेसाई जे । १० गुणाणुपाजे । ११ तेसि जे । १२ दोहि सं। १३ बारे जे । १४ विमो स।
Jain Education International
For Private & Personal use only
www.jainelibrary.org