________________
चउप्पन्नमहापुरिसचरियं । जेण 'दिण्णेण उवटुंभिओ धम्मट्ठाणे पवित्तिं कुणइ । तं पुण असणं पाणं ओसहं वैत्थं पत्तं ति । एवं पुण दायव्वं ति तव-संजमनिरयाणं, जे तेणुवग्गहिया धम्मचरणमविग्घेण कुणंति । तं च दायगसुद्धं गाहगसुद्धं कालसुद्धं भावसुद्धं दायव्यं ति। तत्थ दायगसुद्धं जो दाया सद्धारोमंचियसरीरो देस-काल-भावण्णू अट्ठमयहाणरहिओ णाओवयं असणाइफासुयं इह-परलोयासंसारहिओ एगंतेण णिज्जरावेक्खी दाणं देइ त्ति तं तस्स बीयमित्र सुखेत्ते वावियं बहुफलं होइ त्ति । जो पुण जीवाण पीलाकरं दाणं देइ सो अप्पाणं गाहगं च संसारे अणोरपारे पाडेइ त्ति । तहा गाहगसुद्धं जो परिचत्तगिहावासो खंति-मद्दव-उज्जवोवेओ मण-वयण-कायगुत्तो जिइंदिओ पंचमहन्वयभारदिण्णखंधी गुरुसुस्सूसापरायणो सज्झाय-ज्झाणरओ अममो अकिंचणो कुक्खीसंबलो पंचविहायाररओ इह-परलोयासंसारहिओ सव्वत्थापडिबद्धो परीसहोवसग्गाभग्गो एयारिसम्मि दाणं बहुफलं होइ । जं पुण सारंभाणं गिहत्थाणं दाणं तं णिरत्ययं बंधहेउयं च । कालसुद्धं पुण जं विसिटे काले साहुउवभोगावसरे दिज्जइ तं कालसुद्धं । जहा अवसरे वुटुं किसीवलाण उवयारं करेइ, ण अण्णत्थ, एवं दाणं पि विण्णेयं ति । भावसुद्धं पुण जो दाया दाणं पयच्छंतो कयत्थमप्पाणं मण्णेति । 'देमि' ति तुढे, दिजमाणे वि तुढे, दिण्णे वि तुट्टे, णवकोडीपरिसुद्धं दाणं देतो चिंतेइ-अहो ! अहं कयत्थो जेण मए साहूणमसाँइयं अज पयच्छियं ति । अणुयंपादाणं पुण तित्थयरेहिं वि न कहिंचि पडिसिद्धं । एसो उ दाणमइओ।।
सीलमइओ उण धम्मो पंचमहव्ययपरिपालणं खंति-मद्दव-उज्जव-संतोस-चित्तथिरीकरणं खण-लवपडिबुज्झणया सव्वजीवेसु मेत्ती, एगंतेण गिरीह[ ? त्त]णं ति ।
तवोमइओ उण धम्मो सबाहिर-ऽभितरस्स तबस्स जहासंभवमणुढाणं ति ।
भावणामइतो उण बारस वि भावणाओ सम्मं भावयव्याओ, तं जहा-सव्वेसु वि ठाणेसु अणिच्चया १, जिणिदसासणेण विणा असरणया २, बंधुवग्गस्स वि एगत्तणं ३, सयण-परियण-सरीराण सयासाओ अण्णत्तणं ४, देहस्सामुइत्तणं ५, संसारासारत्तणं ६, कम्मस्साऽऽसवो ७, संवरो य ८, कम्मस्स निज्जरणं ९, लोगस्स पंचत्थिकायमयत्तणं सण्णिवेसो वा १०, जिणेहि धम्मस्स सुकहियत्तणं जीवादिपयत्थतत्तचिन्ता ११, बोहीए सुदुल्लहत्तणं १२ । ति बारस वि भावणाओ अहोणिसिं चिंतियव्याओ त्ति । इय एसो चउव्विहो धम्मो संसारुत्तारणसमत्थो त्ति ।
धण्णा पावंति जए चउन्विहं धम्ममासयविसुद्धं । सावय ! जिणपण्णत्तं संसारुत्तारणसमत्यं" ॥१७॥
तओ एयमायण्णिऊण पुरिससीहेण भणियं-भय ! सोहणो धम्मो भयवया कहिओ, ण एस घरवासमणुसरंतेहिं तीरइ सम्ममणुढेउं, ता विरत्तं मे चित्तं भवपंजराओ तुह दंसणेण य विसेसओ धम्मसवणेणं ति, ता अणुग्गहेउ भयवं मं पव्वजादाणेणं ति । भयवया भणियं-सोहणमेयं, किंतु गुरुयणं आपुच्छसु त्ति । पुरिससीहेण भणियं-एवं करेमि ।त्ति भणिऊण गओ णिययभवणं । थेववेलाए चेव आपुच्छिऊण गुरुयणं समागओ गुरुसमीवं । उवविट्ठो गुरुणो पायमूले । [गुरुणा भणियं च-सोम ! दुलहं मणुयत्तं आरियं खेत्तं आरोगया गुरुजणसमागमो धम्मचरणबुद्धी, तं सव्वं पि तुमए पत्तं, किंतु थेवमेत्यत्थि वयणीयसेसं, तं मुणसु । पुरिससीहेण भणियं-भयवं ! भणसु । तओ आयरिया कहिउमाढत्ता
संसारविसमसायरभवजलवडियाण संसरन्ताणं । जीवाण कह वि जइ होइ जाणवत्तं व मणुयत्तं ॥ १८॥ तत्य वि बोही जिणदेसियम्मि धम्मम्मि णिक्कलंकम्मि । पन्वज्जापरिणामो उ सुकयपुण्णस्स जति होति ॥ १९ ॥ सा पुण दुप्परियल्ला पुरिसाण सया विवेयरहियाणं । वोढव्वाई जम्हा पंचेव महव्वयवराई ॥२०॥ राईमोयणविरई उ णिम्ममत्तं सए वि देहम्मि। पिंडो उग्गम-उप्पायणेसणाए सया सुद्धो ॥ २१ ॥ १ दिण्हेण सू । २ वत्थ ति ५ जे सू । ३ महावय जे। ४ णाइ अज्ज जे।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org