________________
६६
चउप्पन्नमहापुरिसचरियं । घोसियं। तो असुयपुग्वं सयलरज्जे वि सदं सोऊण भणियं भरहाहिवेणं-सिग्धं सदावेह बंभणं, पुच्छह य केण मुट्ठो ?, कहिं वा पएसे ?, किं वा गहियं ? ति। तयणंतरमेव उवरोवरि गया पडिहारा, दिट्ठो बम्भणो, भणिओ य-भो महापुरिस! मा कूवेहि, वाहितो तुम सयलतेलोकरक्षणक्खमेण महाराइणा, ता वीसत्यो होहि, संपण्णं ते समीहियं, पुण्णा मणोरहा, सणियं समागच्छसु त्ति । तओ तमायण्णिऊण सदुक्खं विणिवेसियपयणिक्खेवो पव्वायवयणपंकओ पगलियणयणजुयलो विलुलियसिरोरुहो खामकवोलो पराहीणअंगुवंगो पडिहारदेसियमग्गो पविठ्ठो रायत्थाइयामंडवं बंभणी । भणिओ य राइणाउवविससु त्ति । पणमिऊण य चक्कट्टि उवविठ्ठो पुरओ। पुच्छिओ य राइणा-भट्ट ! किमेवमुश्विगो?, वीसत्थो साहसु, किं ते णटुं ?, किं कंचणं ?, उयाहु माणिकं ?, अहो चउप्पयं दुपयं वा ?, केग वा मुट्ठो ?, किं वा केणइ परिहविओ ?, उयाहु छहापरि किंवा दोगचकलंकदासियो?. अहो धम्मचारिणी पत्थेसि संताणणिमित्तभयं पुत्तजम्मं ?, किंवा कोड तुह सरीरवाही ?, सत्तुणा वा केणइ अभिदुओ ?, दाइओ वा कोइ तुमं कयत्थेइ ?, अण्णं वा किं पि समीहियं ण संपज्जइ ? त्ति. ता साहेस जहट्रियं चेव. जेण तुह विण्णायाऽभिप्पाओ अबणेमि तह सरीरपीडं जहासत्तीए ति । तमायणिऊण भणियं बंभणेण-"महाराय ! सुणसु जमहं विण्णवेमि।
तुह पंहु ! पयावपालियभुवणयले वसइ णिव्वुओ लोओ। तत्थ ससंका जायन्ति देव ! सइ लोयपाला वि ॥१०७॥ इय एरिसम्मि भरहम्मि पमुइए जणवयम्मि वसमाणो । पत्तो वसणमसज्झं तमहं साहेमि णरणाह ! ॥ १०८ ॥
अत्थि अवंती णाम जणवओ पमुइओ सव्वोवद्दवरहिओ। तत्थ य आसभद्दो णाम गामो सयलगामगुणकलिओ । तत्थाहं जहुत्तयारी वेयऽज्झयणपरायणो अग्गिहोत्ताइगुणजुत्तो णिवसामि । अण्णया य पुत्तं वंभणीए भलावेऊण गामन्तरं वेयज्झयणणिमित्तं गओ। तत्थ य पढन्तस्स चित्ते अरती समुप्पण्णा । चिंतियं च मए-किमेयमरतीए कारणं ? ति, ता गच्छामि सगिहं । गओ य गेहं जाव दुराओ चेव हयविहयं घरं पेच्छामि । चिंतियं च मए-किमेयं ? ति । पवेसे य फुरियं वामलोयणेणं, मुक्करुक्खे य वाहरइ वायसो । तओ अहं पविट्ठो विमणो णिययभवणं । जाव बंभणी में पेच्छिऊण 'हा पुत्त ! हा पुत्त!' त्ति वाहरन्ती धस त्ति पडिया धरणीयले । तओ मए चिंतिय-विणट्ठो मह कुलबद्धणभूओ सुओ । तयणंतरं च अहं विगयपाणो व्य णिवडिओ धरणीयले । मुच्छाविरमे य काऊण हाहापलावं अकयपाणवित्ती चेव रयणीए णिवण्णो। एत्थंतरे य जग्गंतस्स वि मे णामं गहेऊण भणियं देवयाए जहा-भो भट्ट ! किमेवमुन्धिग्गो पुत्तमरणेणं?, ता संपाडेमि ते पुत्तं जइ मह वुत्तं करेसि। मए भणिय-करेमि जं भयवती किंचि सक्कणिज्जमाइसइ। तो देवयाए भणियं-आणेहि तुरिओ अण्णेसिऊण अगि सोहणाओ घराओ जत्थ ण कोइ गेहे वावण्णो। तो अहं अजायविवेओ अमुणियसक्का-ऽसको सव्वत्थऽण्णेसिडं परत्तो। पुच्छामि य पतिगेहं जाव सबो वि संखादीयाई मरणाई साहेइ । तओ मए आगंतूण साहियं देवयाए जहा-णत्थि चेव संसारे तं भवणं जस्थ मरणाई बहुसो ण जायाई ति । पुणरवि भणियं देवयाए-जइ एवं ता जं णिरुवदवं गेहं तओ आणिज्जउ । ताव 'तारिसं पि णत्थि' पुणो वि मए कहियं । भणियं च देवयाए -
कि अत्थि कोइ भुवणम्मि जस्स जायंति णेय पावाई । णियकम्मपरिणईए जम्मण-मरणाई संसारे १ ॥१०९॥ मरणम्मि बंधवाणं लोओ शिंदेइ णवर संसारं । परिदेविऊण सब्बो कुणइ पयत्तेण घरकम्मं ॥११०॥ किं कोइ तए दिट्ठो णिसुओ आसंकिओ व्व हियएण । जस्स ण होहेन्ति जए जम्मण-मरणाई पावाई ? ॥ १११ ।। इय एरिसम्मि पयईए णिग्गुणे दूसहम्मि संसारे । किं जायइ कोइ गुणो साइसु परिदेविएणेत्थ ? ।। ११२ ।। इय एवं [म] भणिऊण सा गया देवया णियं ठाणं । अहमवि परिदेवंती समागओ जत्य तं देव ! ॥ ११३॥
तो अहं महाराय ! हयकयन्तेण मुसिओ कत्थइ परित्ताणं अलहंतो भमिऊण भरहवास वुण्णहरिणो व तुह सयासमागओ, तुम्हं च तं णत्थि जण सिज्झइ, संपयं भुवणविवरे परिब्भमइ तुम्ह अखलिओ पयावो, गया कित्ती दिगन्तरेसु,
तुम तेलोक सू। २ रक्खगेण मजे। ३ णो य । भजे सू। ४ रायणा सू। ५ संपज्जेइ सू। ६ वहु ! जे। ७ अग्गिहुत्ता जे। ८ वाइसो सू । होहिन्ति जे। १. सं जुण्ण जे।
Jain Education International
For Privare & Personal Use Only
www.jainelibrary.org