________________
૨. વિનયસમુદ્ર ઃ ૧૨૫.
૧૨૯
૧૩૦
૧૩૦
૧૩૧.
એક વાર વલિ બેલઈ ઈસઉ, “બેટીનઈ ફીની મૂકિયું.” બંભણ જાણઈ હિયડઈ સુધ, જેતઉ ઘવલઉ તેતઉ દૂધ. ૧૨૮ સીવ કરંડી માથઈ લીધ, પુત્રી-મિલણ પયાણ કિધ, વાઈ જાત દીઠ નાગિ, એ સી પક]રામણ મારણ લાગિ. ટાલી વિષ અંમૃત સંચારિ, તે પહુતઉ બેટીનઈ બારિ, સુણ વાત રાજા આવિયઉ, ઊઠી વિકઈ વદ્ધાવિયઉ. “સુણું પુત્રી, એ સીરામણ, ભેજી છઈ માતા તુહ તણી, થડઈ લાજઉં કુણબા માહિ, ઉલઉ લગાવઉ મ લાહિ.” અતિ રૂડી દીઠી ફીણલી, બાપઈ વાત સુણાઈ ભલી, લાહી લાજઈ વલી સુહાગ, વલિ ભગતાવ્યઉ, લાગક માગિ. ૧૩૨ જઈ ઘરિ ધન લેઈ મિલઈ, વાત પૂછિ દેહઈ પરજલઇ, જેહનઈ પિતઈ પુણ્ય અગાધ, ઈણિ ઉપાઈ તિણિ મરણ ન લાધ. ૧૩૩ ફાલભ્રષ્ટ વાનર જિમ રડઇ, થેઈ જલઈ માછી તડફડઈ, માંડી માંડી પુત્રી રેસિ, “ઈણિ ફેરઈ હું ખરી કરેસિ.” ૧૩૪ તાલપુટ્ટ આણિ વિષ જાઈ, સદ્ય મરઈ જે તેહનઈ ખાઈ, આણી પેટી ભરી સંભાલિ, દીધી વિપ્રનઈ ગઈ ચાલિ. ૧૩૫. બેટીનઈ છઈ પહિલ પ્રસૂતિ, મુખિ ભાખિઈ તે ઈમ યમદૂતિ,
એ દેઈ વનવિ રાઈ, મૂક બેટી કરી પસાઈ. ૧૩૬ જઈ નવિ મૂકઈ તક સાહસી, થાજે, તકહઈ હિવ હસી, “આણે રખે વરાંસુ પડઈ, મરું કિ આણુ કહિનઈ ખડઈ.” ૧૩૭ વાટઈ વહઈ, નાગસુર મિલઈ, વલિ માંડીથી તે વિષ લઈ, જઈ બેટીનઈ મિલિયે જામ, પુણ્ય પસાઈ લઈ વિરામ. ૧૩૮ લઈ બેટી, એ સીરામણી, માઈ કહિઉ છઇ હિવ તુમડ ભણી, મિલવા આવે અ૭ સહી,” ચાલકે બાપ રાઈનઈ કહિ. ૧૩૯ બંભણિ વનવિય નરરાઇ, “પહિલ પ્રસૂતિ સુ પીહરિ થાઈ “તું બાંભણ લઉ છઈ કિસઉ', મૂકઉ રાણી બેલઈ ઈસ૩, ૧૪૦ પહિલઉ માહરઈ પુત્ર અણથિ, એ સગર્ભ કિમ મેહુઉ સાથિ,” તવ બંભણ લઈ તતકાલ, “નહીંતર પેટ હણિસુ કરવાલ.” ૧૪૧
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
